بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحه‌ى 170پس غسل در آنى محقق مىشود كه همهى حواجب رفع شده باشد.
مسأله 26
اگر آب كوزه نجس بود، آن را با وصف اين كه مملو بود فرو برد در آب كثير غصبى، پاك مىشود به مجرد اتصال. و اگر قدرى از سر آن كوزه را خالى كند كه معلوم باشد آب غصبى مخلوط به آن نيست، وضو و غسل با آن صحيح است.
مسأله 27
اگر بدن شخص نجس بود و فراموش كرد كه خود را بشويد و با بدن نجس، غسل كرد ترتيباً يا ارتماساً، غسلش باطل است. و نمازهايى كه كرده، بايد اعاده كند. و در صورت اولى، غالباً بدنش نيز نجس است و آب غسلش به هر جا رسيده، بايد تطهير كند. و هم چنين هر چه را با رطوبت ملاقات كرده. بلى! در صورت دوم به ارتماس، بدنش پاك شده است و اگر بعد از غسل شك كند در اين كه آيا بدن را تطهير كرده است يا نه؟ غسلش محكوم به صحت است مگر اين كه بداند كه در حين غسل ملتفت طهارت و نجاست نبوده كه در اين صورت صحت غسل هم مشكل است. و على اى حال، بدنش باقى بر نجاست است و به هر جا كه علم دارد كه ملاقات كرده، بايد آن را تطهير كند. و اگر قبل از غسل متذكر شد و شك كرد در اين كه، آيا تطهير كرده يا نه؟ بايد خود را تطهير كند. و اگر فراموش كرد كه خود را تطهير كند و غسل كرد، غسلش باطل است از جهت اين كه به حكم استصحاب، محكوم بود به بقاء بر نجاست و مورد قاعدهى فراغ نيست.
مسأله 28
اگر در يكى از اعضاء شخص، جبيره يا جرح مكشوف باشد، حكم مثل آن است كه در باب وضوء گذشت. چنانچه حكم سلس و مبطون در اينجا نيز، مثل وضوء است.
فصل هفتم در مستحبات غسل جنابت است
و آن چند چيز است
اول
استبراء از منى، به بول كردن است پيش از غسل. و فائدهى آن، پاك بودن و ناقض نبودن رطوبت مشتبه به منى است.
دوم
شستن دستها سه مرتبه، بدون فرق ما بين غسل تربيتى و ارتماسى. و مجزى است شستن تا بند دست، لكن بهتر، شستن تا مرفق و دون آن تا نصف ذراع است.
لطفا منتظر باشید ...
