بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 174غسل صحيح مىشود زيرا كه اگر به قصد غسل ارتماسى بوده پس غسل به همان اولى حاصل شده و اگر به قصد ترتيبى بوده نيز، به شستن طرفين غسل به عمل آمده است.
مسأله 13
هر گاه به قصد غسل ارتماسى در آب فرو رفت، بعد ديد كه يك جزء از بدنش نشسته مانده است، واجب است كه غسل را از سر گيرد و نمىتواند آن ارتماس را سر و گردن در غسل تربيتى قرار داده، بقيه را به ترتيب تمام كند.
مسأله 14
هر گاه بعد از نماز شك كرد كه آيا غسل جنابت كه بر ذمه داشت، كرده يا نه؟ نمازش صحيح است و لكن محكوم است به جنابت و بايد از براى اعمال آينده، غسل كند. و اگر در اثناء نماز شك كند، نمازش باطل است و احوط اتمام و اعادهى آن است بعد از غسل كردن.
مسأله 15
هر گاه جمع شد بر انسان، غسلهاى متعدده، پس يا جميع آنها واجب است يا آن كه جميع مستحب. يا آن كه بعضى واجب و بعضى مستحب است. پس يا نيّت جميع آن غسلها را مىنمايد يا نيّت بعضى از آنها را مىكند. پس اگر يك غسل كند به نيّت جميع، در همه صورت صحيح است. و امتثال جميع غسلها شده است. و هم چنين است اگر نيّت رفع حدث يا استباحه كند هر گاه جميع يا بعض آنها از براى رفع حدث و استباحه باشد. و هم چنين است اگر نيّت قربت كند و در اين هنگام، پس اگر در آن غسلها غسل جنابت باشد، حاجت به وضوء نيست و الّا واجب است وضوء. و اگر نيّت كند يكى از غسلها را و آن واجب باشد، كفايت از جميع مىكند نيز بنا بر اقوى. و اگر چه اين غسل واجب غير از جنابت باشد و جنابت در بين باشد، لكن بنا بر اين نسبت به آن چه نيّت كرده امتثال است و نسبت به بقيه، اداء است و حاجتى هم به وضوء نيست اگر جنابت در بين باشد و اگر چه احوط در صورتى كه جنابت در بين است آن است كه نيّت غسل جنابت كند و اگر نيّت كرد بعض مستحبات را كفايت مىكند از غير خودش از غسلهاى مستحب ديگر و اما كفايتش از واجب، اشكال است. و اگر چه بعيد نيست لكن احتياط ترك نشود.
مسأله 16
هر گاه علم اجمالى دارد بر آن كه چند غسل بر ذمه او است و لكن نمىداند بعض آنها را به عينه كفايت مىكند