بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحه‌ى 183شده و به صفت حيض هم نيست آن خون را كه در ايام عادت است حيض قرار دهد و اگر چه به صفت حيض هم نباشد و در ديگرى احتياط كند. و اگر هر دو در غير ايام عادت واقع شده پس اگر هر دو به صفت حيض باشند هر دو را حيض قرار دهد. و اگر يكى به صفت حيض است همان را حيض قرار دهد و در ديگرى احتياط كند. و اگر هر دو فاقد صفات باشند يكى را بايد حيض قرار دهد و احوط آن است كه اولى را حيض قرار دهد و در ديگرى احتياط كند.
مسأله 23
بدان كه هر گاه خون در كمتر از ده روز قطع شد، پس اگر قطع دارد به پاكى و عدم وجود آن در باطن پس واجب است غسل كند و نماز كند [بخواند] و حاجت به استبرائى نيست. و اگر احتمال مىدهد بقاء آن را در باطن، واجب است استبراء كند به ادخال پنبه به جهت استعلام حال. و بهتر در كيفيت آن اين است كه بايستد و شكم خود را به ديوار بچسباند و پاى راست يا چپ را و آن بهتر است، بلند كند و پنبه را داخل كند و قدرى صبر كند پس پنبه را بيرون آورد اگر پاك است غسل كند و نماز كند [بخواند]. و اگر آلوده باشد به خون اگر چه به كمى از زردى باشد، پس حكم او حكم زنى است كه بدون استبراء، بداند خون قطع نشده. يعنى بايد صبر كند تا پاك شود يا ده روز بگذرد. اگر ذات العاده نباشد مثل مبتدئه و مضطربه و يا عادت او ده روز باشد و هم چنين اگر عادت او كمتر از ده روز باشد لكن بداند كه از ده نمىگذرد. و اما اگر كمتر باشد و احتمال بدهد گذشتن را، پس بايد استظهار كند به ترك عبادت و در وجوب و استحباب آن و هم چنين در عدد ايام آن خلاف است و اقوى استحباب آن است و در عدد مخير است ما بين يك روز و دو تا ده روز و در همهى اقسام، هر گاه بر ده يا كمتر منقطع شد تمام حيض بوده است. و اگر تجاوز كرد حكم آن خواهد آمد
مسأله 24
هر گاه خون از عادت بگذرد و ضعيفه (زن) بداند كه آن خون از ده تجاوز مىكند از همان وقت عمل استحاضه كند و حاجت به استظهار ندارد.
مسأله 25
هر گاه خون بالمره قطع شود، واجب است غسل و نماز هر چند احتمال بلكه مظنّهى عود پيش از ده روز داشته باشد. بلكه اگر عادت او عود باشد
لطفا منتظر باشید ...
