بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحه‌ى 186مثلًا اگر در ماه اول، اول زمان خون ديدن را اول حيض قرار داد در ماه دوم موافق همان زمان تحيض كند نه پيشتر يا بعدتر. پس نمىتواند در يك ماه در اول آن تحيض كند و در ماه ديگر در آخر آن يا به عكس.
مسأله 5
هر گاه بعد از تحيض در زمانى و گذشتن آن، معلوم شد كه آن زمان حيض نبوده بايد تدارك كند اعمال گذشته را. و هم چنين اگر متبين شود زيادى يا كمى عددى كه اختيار كرده است.
مسأله 6
صاحب عادت وقتيه فقط هر گاه خون او از ده تجاوز كند در عدد، حال او حال مبتدئه است در رجوع به خويشان و در عمل به تخيير با فقد ايشان يا اختلاف ايشان. بلى! اگر بداند كه كمتر از هفت روز است نمىتواند آن را بگيرد.
مسأله 7
صاحب عادت عدديه فقط اگر خون او از ده تجاوز كند در عدد رجوع مىكند به عادت خود و اما در زمان پس اگر تميزى دارد در آن ماه موافق آن عدد حيض خود را در آن قرار دهد و اگر اصلًا تميز ندارد در آن ماه احوط قرار دادن است در اول. و اگر تميز دارد لكن موافق با عدد نيست، احوط در اين صورت اختيار تميز است، پس آن را حيض قرار دهد و با نقصان تكميل كند از غير و با زياده تنقيص كند.
مسأله 8
در رجوع به تميز فرق نيست ما بين مراتب سياه و سرخ در شدت و ضعف و هم چنين ما بين سياه و سرخ، پس اگر سه روز مثلًا سياه ببيند و سه روز سرخ و بعد به صفات استحاضه باشد، شش روز را حيض قرار دهد.
مسأله 9
اگر سه روز به صفت حيض ببيند و سه روز به صفت استحاضه و بعد به صفت حيض پس اگر از ده [روز] تجاوز كرد، همان سه روز اول را حيض قرار دهد و اگر تجاوز نكرد طرفين را كه به صفت حيض است، حيض قرار مىدهد و در خون ما بين، كه به صفت استحاضه است احتياط مىكند.
مسأله 10
هر گاه ما بين دو خونى كه به صفت حيض است ده روز خون به صفت استحاضه، متخلل شود دو خون طرفين را حيض قرار دهد بشرط آن كه هر يك از آنها از سه روز كمتر نباشد.
مسأله 11
در خون مستمر هر گاه سه روز يا بيشتر متفرق در ضمن ده روز به صفات حيض باشد، مراعات احتياط كند در همهى آن ده روز.
لطفا منتظر باشید ...
