بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحه‌ى 228مگر آن كه بترسد اين كه چيزى از او كنده شود كه اكتفاء مىكند در اين صورت به ريختن آب بر او.
هفدهم
آن كه آب غسل به مقدار شش مشك باشد.
هيجدهم
بعد از فراغ از غسل، بدن او را خشك كند به جامهى پاكى.
نوزدهم
آن كه پيش از غسل اول و دوم، او را وضوء دهند مثل وضوء نماز. علاوه، شستن دستهاى او تا نصف ذراع.
بيستم
در هر يك از اغسال هر يك از اعضاء ثلاثه را سه دفعه بشويند.
بيست و يكم
اين كه اگر غاسل او را كفن مىكند پاهاى خود را تا زانوها بشويد.
بيست و دوم
اين كه غسل دهنده در حال غسل، مشغول به ذكر خدا و استغفار باشد. و بهتر اين است كه مكرر بگويد: «رَبِّ عَفْوَكَ عَفْوَكَ. يا بگويد: اللَّهُمَّ هذا بَدَنُ عَبْدِكَ الْمُؤمنِ وَ قَدْ أَخْرَجْتَ رُوْحَهُ مِنْ بَدَنِه وَ فَرَّقْتَ بَيْنَهُما، فَعَفْوَكَ عَفْوَكَ». خصوصاً در وقت گردانيدن ميت را، به جهت شستن.
بيست و سوم
اين كه اگر در بدن ميت، عيبى ببيند آن را به پوشاند و به كسى خبر ندهد.
فصل هفدهم در مكروهات غسل ميت است
و آن نيز چند چيز است: (اول) نشانيدن ميت را در حال غسل. (دوم) قرار دادن غاسل، او را، ميان دو پاى خود. (سوم) تراشيدن سر او يا موى پشت زهار او. (چهارم) كندن موى زير بغل او. (پنجم) گرفتن شارب او. (ششم) گرفتن ناخن او هر چند بلند باشد، بلكه احوط در آن و در سه تاى قبل، ترك است. (هفتم) شانه كردن موى او. (هشتم») تخليل كردن ناخن او. (نهم) غسل دادن به آبى كه گرم شده به آتش بلكه به مطلق آب گرم، مگر در حال اضطرار. (دهم) گام زدن بر روى ميت در حال غسل. (يازدهم) ريختن آب غسل او را به بيت الخلاء، بلكه در بالوعه نيز چنين است. و مستحب است كه حفيرهاى براى آن به خصوص حفر كنند، چنانچه گذشت. (دوازدهم) دست ماليدن بر شكم ميت، هر گاه حامله باشد.
مسأله 1
هر گاه ساقط شد از بدن ميت چيزى مثل پوست يا موى يا ناخن يا دندان، آن را در كفن او گذارند و با او دفن نمايند. بلكه استفاده مىشود از بعضى از اخبار، استحباب حفظ كردن دندانى كه در حال حيات از آدمى ساقط شده، براى آن كه با او دفن شود
لطفا منتظر باشید ...
