غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی جلد 1

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی - جلد 1

عباس قمی؛ مصحح: علی رضا أسداللهی فرد

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

‌صفحه‌ى 232

بدون فرق ما بين اقسام مملوك. و اگر متعدد باشد شريك مى‏شوند در تكفين. بلى! اگر مملوك مبعّض باشد يعنى قدرى از او آزاد باشد بالنسبة ملاحظه مى‏شود. و هر گاه كنيز مزوجه باشد كفن او بر زوج او است.

مسأله 18

بدان كه قدر واجب از كفن در غير زوجه و مملوك، از اصل تركه‏ى ميت برداشته مى‏شود و مقدم است بر وصايا و ديون. و هم چنين قدر واجب از سائر مُؤن، مثل سدر و كافور و آب غسل در جائى كه قيمت داشته باشد و عوض زمين در جائى كه عوض بخواهد و هم چنين اجرت حمال و حفار و نحو اينها، در صورت حاجت به مال. و اما زائد بر قدر واجب، پس موقوف است به اذن كبار از ورثه و رضاى ايشان در حصه‏ى خودشان، مگر اين كه ميت وصيت كرده باشد به زائد با خروج آن از ثلث يا وصيت كرده باشد به ثلث، بدون تعيين مصرف در كل آن يا در بعض آن، پس جايز است صرف آن در زائد بر قدر واجب از مُؤن.

مسأله 19

احوط در كفن، اقتصار در قدر واجب است بر آن چه كه قيمتش كمتر باشد. پس اگر بخواهند به پارچه‏ى قيمت‏دار او را كفن كنند، در زيادى آن موقوف است به امضاء كبار در حصه‏ى خودشان. و هم چنين است حكم در سائر مُؤن. پس هر گاه زمين مباحى يا كم قيمتى باشد، جايز نيست كه او را در زمينى كه قيمتش زيادتر است دفن كنند مگر به امضاء كبار ورثه، مگر آن كه آن چه قيمتش كمتر است موجب هتك حرمت ميت شود در اين صورت بعيد نيست خروج آن از اصل تركه. و هم چنين است نسبت به مستحبات كفن، پس هر گاه فرض كنيم كه اقتصار بر اقل واجب، باعث مذلّت و هتك حرمت مى‏شود مستحبات نيز از اصل تركه برداشته مى‏شود.

مسأله 20

هر گاه تركه‏ى ميت متعلق حق غير باشد، مثل حق غرماء در فلس و حق الرهانه و حق الجنايه، آيا كفن مقدم است يا آن حقوق؟ در مسأله اشكال است و مراعات احتياط ترك نشود.

مسأله 21

هر گاه ميت به مقدار كفن، تركه نداشته باشد ظاهر آن است كه بر مسلمانان واجب نيست كفن دادن، به جهت اين كه آن چه واجب كفائى است همان كفن كردن است نه كفن دادن، لكن احوط است. و هر گاه از سهم سبيل اللَّه از مال زكات باشد، احوط صرف‏

/ 443