بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 26آن آب پاك است و اگر چه احوط اجتناب است.
مسأله 10
هر گاه دو آب باشد يكى كر و ديگرى قليل و معلوم نيست كه كدام يك از آن دو كر است؟ پس نجاستى واقع شد در يكى معين، يا غير معين از آن دو، حكم به نجاست نمىشود و اگر چه احوط در صورت تعيّن اجتناب است.
مسأله 11
هر گاه دو آب باشد كه يكى معين از آن نجس باشد و نجاست ملاقات كند به يكى غير معين از آن دو آب، حكم نمىشود به نجاست آب طاهر از آن.
مسأله 12
هر گاه آب كرى باشد مشكوك كه آيا مطلق است يا مضاف؟ و نجاست به آن ملاقات كند، حكم نمىشود به نجاست آن و اگر دو كر باشد، يكى مطلق و ديگرى مضاف و بدانيم كه نجاست به يكى غير معين از آن دو برخورده، حكم مىشود به طهارت هر دو.
مسأله 13
آب قليل نجس را، هر گاه به آب طاهر يا نجس مخلوط كنند تا به حد كر برسد، نجس است بنا بر اقوى.
فصل چهارم در بيان حكم آب باران است
آب باران در حال باريدن مثل جارى است. پس نجس نمىشود مادامى كه تغيير نكند و اگر چه قليل باشد، خواه جارى بشود از ناودان يا بر روى زمين يا جارى نشود. بلكه اگر قطراتى باشد نيز، چنين است بشرط آن كه باران بر او صدق كند. و هر گاه باران در جايى جمع شود و چيز متنجس در آن شسته شود، پاك مىشود اگر چه قليل باشد لكن مادامى كه از آسمان بر او به بارد.
مسأله 1
جامه يا فرش نجس، هر گاه باران بر او به بارد كه به همه جاى او برسد، طاهر و باطن آن پاك مىشود و محتاج به فشردن يا تعدد نيست. و اگر به بعض آن برسد، همان بعض كه باران به او رسيده پاك مىشود و اين حكم در وقتى است كه عين نجاست در آن جامه يا فرش نباشد، و الّا پاك نمىشود مگر آن كه باران بر او به بارد بعد از زوال عين نجس.
مسأله 2
ظرفى كه آب نجس در آن باشد، مثل حب و شربه و كاسه و كوزه و امثال آنها، هر گاه در زير باران گذارند كه بر او به بارد پاك مىشود آب آن و ظرف آن