بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحه‌ى 247تقيه يا آن كه ميت منافق باشد. و اگر كم شد سهواً، باطل است و واجب است اعاده، هر گاه موالات فوت شده باشد و الّا همان را تمام كند.
مسأله 2
لازم نيست در دعاهاى ما بين تكبيرات، اقتصار بر مأثور كند بلكه جايز است هر دعايى ما دام كه مشتمل باشد [بر] دعاء اول بر شهادتين و دوم بر صلوات بر رسول و آل او (عليهم السلام) و سوم بر دعاء براى مُؤمنين و مُؤمنات و چهارم بر دعاء بر ميت. و جايز است قرائت آيات قرآن و ادعيه ديگر مادامى كه صورت نماز محفوظ باشد.
مسأله 3
واجب است دعاهاى ما بين تكبيرات را به عربى بخواند. بلى! دعاى به فارسى در غير آن چه وظيفه واجبه است و در اثناء آن، ضرر ندارد.
مسأله 4
در نماز ميت اذان و اقامه و حمد و سوره و ركوع و سجود و قنوت و تشهّد و سلام و تكبيرات افتتاحيه و دعاهاى آنها نيست و اگر هر كدام را به عنوان تشريع به جا آورد بدعت و حرام است.
مسأله 5
هر گاه نداند كه ميت زن است يا مرد جايز است ضمائر را مذكّر بياورد به قصد شخص و نعش و جايز است مُؤنث بياورد به قصد جثه و جنازه، بلكه با فرض معلوميت زن و مرد نيز جايز است چنين كند و اگر جهلًا يا سهواً ضماير را بر خلاف بياورد ظاهر عدم بطلان است.
مسأله 6
هر گاه در تكبيرات شك كند ما بين اقل و اكثر، بنا را بر اقل گذارد. بلى! هر گاه مشغول باشد به دعاى بعد از دوم و شك كند در اتيان تكبير اول و دعاى آن يا مشغول به سوم باشد و شك در دوم كند، بنا را بر اتيان گذارد و اگر چه احتياط اولى است.
مسأله 7
كسى كه نماز را نتواند از حفظ بخواند از روى خط بخواند ضرر ندارد.
فصل بيست و هفتم در شرائط نماز ميت است
و آن چند چيز است (اول) اين كه ميت را به پشت بخوابانند. (دوم) آن كه سر او به سمت دست راست نمازگزار باشد و پاى او به سمت دست چپ او. (سوم») اين كه ميت مقابل نمازگزار باشد از پيش رو، پس هر گاه پشت سر باشد صحيح نيست و هم چنين هر گاه در احد طرفين باشد مگر در مأموم كه صف طول بكشد.
لطفا منتظر باشید ...
