هر گاه بر شخصى به حسب تقليد يا اجتهاد او، آن نمازى كه بر ميت خوانده شده است باطل باشد لكن به حسب تقليد يا اجتهاد نماز كننده [خوان] صحيح باشد، بعيد نيست جواز اكتفاء به آن. بلى! هر گاه علم قطعى پيدا كند به بطلان نماز آن شخص، واجب است كه اتيان كند.
مسأله 15
كسى را كه به حكم شرع به دار كشيدهاند، بايد بعد از سه روز او را فرود آورند و نماز كنند [بخواند] و دفن نمايند و جايز نيست بر او پيش از فرود آوردن. و هر گاه به حكم شرع نباشد واجب است فرود آوردن او هر وقت كه ممكن باشد و نماز كردن [خواندن] بر او بعد از فرود آوردن و اگر متعذر باشد به همان نحو نماز كنند [بخواند] با مراعات شرائط به قدر امكان.
مسأله 16
جايز است تكرار نماز بر ميت، خواه نمازگزار متّحد باشد يا متعدد لكن مكروه است مگر آن كه ميت از اهل علم و شرف و تقوى باشد.
مسأله 17
واجب است نماز پيش از دفن باشد و جايز نيست تأخير آن اختياراً تا ما بعد دفن. بلى! اگر عصياناً يا نسياناً به جهت عذر ديگر، نماز نكرده [نخوانده] دفن شد يا آن كه نماز باطل بر او خوانده شد و دفن شد جايز نيست نبش قبر او، بلكه به همان حال بر او نماز مىكنند [مىخوانند] با مراعات شرائط از استقبال و غيره اگر چه بعد از يك شبانه روز باشد بلكه هر چند طول كشيده باشد مگر آن كه متلاشى شده باشد كه از صدق شخص ميت بيرون رفته باشد كه در اين حال ساقط است.
مسأله 18
جايز است نماز كردن [خواندن] بر قبر، در صورتى كه نماز بر او كرده [خوانده] باشند نيز، لكن مقيد است جواز آن بنا بر احوط به اين كه بيش از يك روز نگذشته باشد از دفن او.
مسأله 19
جايز است نماز كردن [خواندن] بر ميت در جميع اوقات بدون كراهت، حتى در اوقاتى كه مكروه است نافله بنا بر مشهور بدون فرق ما بين اين كه نماز ميت واجب باشد يا مستحب.
مسأله 20
مستحب است مبادرت به نماز ميت هر چند در وقت فضيلت يوميه باشد. و اولى تقديم آن است بر نافله و بر قضاء يوميه. بلى! هر گاه وقت يوميه مضيّق باشد، واجب است تقديم آن چنانچه هر گاه وقت فريضه موسّع باشد و بترسند از
لطفا منتظر باشید ...
