بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحه‌ى 252الحافى الحفا.» يعنى ابن براج رحمه اللَّه در فتاواى خود حكم به استحباب برهنگى پا كرده. (چهارم) آن كه در تكبير اول، بلكه در جميع آنها بنا بر اقوى، دستها را بلند كند تا نزديك گوش. (پنجم) اين كه نزديك جنازه بايستد، به حيثيتى كه اگر باد بوزد دامن مصلِّى به جنازه برسد. (ششم) اين كه امام بلند بخواند تكبيرات بلكه ادعيه را نيز. و اما مأموم پس آهسته بخواند. (هفتم) اين كه در مواضع متعارفهى معتاده بكنند [بخوانند] كه مظان اجتماع مصلّين است. (هشتم) اين كه در مساجد نكنند [نخوانند] مگر در مسجد الحرام. (نهم) آن كه به جماعت بخوانند و اگر چه كفايت مىكند نماز منفرد و اگر چه زن باشد. (دهم) آن كه مأموم پشت سر امام بايستد و اگر چه يك نفر باشد، به خلاف يوميه كه اگر مأموم يك نفر باشد، مستحب است كه در پهلوى امام بايستد. (يازدهم) مبالغه و جهد نمايند در دعاى بر ميت و بر مُؤمنين. (دوازدهم) آن كه پيش از نماز، سه مرتبه «الصلاة» بگويد. (سيزدهم) آن كه اگر حائض در جماعت باشد در صف تنها بايستد. (چهاردهم) بعضى گفتهاند كه در دعاى بعد از تكبير چهارم، دست را به دعا بلند كند. لكن به قصد خصوصيت و ورود مشكل است. (پانزدهم) اين كه مصلّى مكث كند تا جنازه را بردارند.
مسأله 1
هر گاه چند جنازه حاضر باشد و خواسته باشد يك نماز بر همه بكند، جايز است پس همه را پيش روى مصلّى مىگذارند محاذى يكديگر و مصلّى يك نماز بكند [بخواند] بر همه و جايز است سر هر جنازه را محاذى ران ديگرى گذارند و مصلّى در وسط بايستد و يك نماز كند [بخواند] بر همه. و بايد ملاحظه ضميرها و مناسبت دعاها را بكند. و بعيد نيست طريقهى اول بهتر باشد و بهتر آن كه بر هر يك جداگانه نماز كند [بخواند] و اللَّه العالم.
فصل بيست و نهم در دفن است
بدان كه واجب است به وجوب كفائى، دفن نمودن ميت در زير زمين به نحوى كه محفوظ بماند جثهى او از ضرر درندگان و بوى او از اذيّت كردن مردمان. و با امكان
لطفا منتظر باشید ...
