در مرگ فرزند، حمد خدا كند و «إنَّا للَّه» گويد و سؤال كند از خداوند كريم كه عوض به او عطا فرمايد.
چهلم
نماز هديهى شب اول دفن و آن به روايتى دو ركعت است: در ركعت اول بعد از حمد «آية الكرسى» بخواند و در ركعت دوم، بعد از حمد ده مرتبه سورهى «إنَّا أنْزَلْناهُ» بخواند و بعد از نماز بگويد: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ابْعَثْ ثَوابَها إِلى قَبْرِ فُلانٍ. و در روايتى در ركعت اول بعد از حمد، دو مرتبه «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» و در دوم بعد از حمد، ده مرتبه سورهى «أَلْهاكُمُ التَّكاثُر» بخواند و اگر به هر دو روايت عمل كند بهتر است. و كفايت مىكند يك نماز هديه، براى ميت. و از چهل نفر بهتر است، نه به قصد ورود، چنانچه جايز است يك نفر چند مرتبه آن نماز را به قصد اهداء ثواب به عمل آورد. و «آية الكرسى» را تا «هُمْ فِيها خالِدُونَ» بخواند، بنا بر احوط. و ظاهر آن است كه وقت اين نماز موسّع باشد، از اول شب تا صبح اگر چه بهتر، بعد از عشاء است. و هر گاه سهواً به غير كيفيت مزبور به عمل آورد اعاده كند اگر چه يك آيه از «إنَّا أَنْزَلْناهُ» يا يك آيه از «آية الكرسى» نسياناً ترك كرده باشد. و اگر كسى اجرت گرفته كه نماز ليلة الدفن بخواند و نخواند يا چيزى از آن را ترك كند نسياناً، واجب است بر او آن چه گرفته به صاحبش رد كند و هر گاه او را نشناسد از جانب او تصدّق نمايد و اگر بداند رضاى صاحبش را نماز مزبور را در وقت ديگر، بدون قصد ورود به جا آورد و ثواب آن را هديهى ميت نمايد.
[مسائل]
مسأله 1
هر گاه ميتى را به جاى ديگر نقل كنند، مثل عتبات يا آن كه دفن او را تأخير اندازند تا مدتى، نماز ليلة الدفن را هم تأخير اندازند تا شب دفن او.
مسأله 2
در استحباب تعزيت مصاب، فرقى نيست بين مرد و زن حتى تعزيت دهند زنهاى جوان را لكن تحرز نمايند از كلمه كه منشأ فتنه باشد. و باكى نيست اهل ذمه را تعزيت دهند و لكن دعا نكند به مزيد اجر اهل مصيبت، مگر آن كه در آن مصلحتى باشد.
مسأله 3
مستحب است وصيت كردن به مالى، كه صرف اطعام نمايند در ماتم او.
لطفا منتظر باشید ...
