از اماكنى كه سنت است دفن در آن و جايز است او را نقل به آن نمايند، حرم خداست و خصوص مكه از مواضع حرم، اشرف است. و منقول است كه دفن در حرم باعث ايمن شدن از فزع اكبر است و در بعضى اخبار است كه نقل ميت از عرفات به مكه معظمه سنت است.
مسأله 16
سزاوار است بر مؤمن كه قبرى براى خود مهيّا كند چه در حال مرض و چه در حال صحت و سزاوار است كه خود داخل آن برود و قرآن بخواند.
مسأله 17
سنت است بذل كردن زمين براى دفن مؤمن، چنانچه سنت است بذل كفن براى او اگر چه غنى باشد. و در خبر است، كسى كه كفن دهد به كسى، مثل آن كه ضامن شده باشد لباس او را در روز قيامت.
مسأله 18
مستحب است كندن قبر براى مؤمن بالمباشره. و در خبر است كسى كه براى مؤمن قبرى بكَند، مثل آن است كه او را تا قيامت در خانهى خود جاى موافق داده باشد.
مسأله 19
سنت است غسل دادن ميت بالمباشره. و در خبر است كه حضرت موسى كليم (عليه السلام) در مناجات خود عرض كرد: يا رب چه ثواب است كسى را كه ميتى را غسل دهد؟ جواب آمد كه او را از گناهان پاك كنم مثل روزى كه از مادر متولد شده باشد.
مسأله 20
سنت است كه براى خود، كفن مهيّا كند و آن را در منزل خود گذارد و مكرراً به آن نظر كند. و در حديث است كه حضرت رسول (صلّى الله عليه وآله وسلّم) و سلم فرمود: كسى كه مهيّا كند كفن خود را در هر وقت كه به آن نظر كند مأجور است. و در خبر ديگر است كه مادامى كه به آن نظر كند از غافلين محسوب نيست.
باب نهم در اغسال مستحبه و آن بسيار است
بعض علما تا چهل و هفت غسل شمردهاند. و بعضى تا پنجاه و بعضى زياده از شصت و بعضى تا هشتاد و هفت و بعضى تا صد غسل، شمردهاند. پس بدان كه اغسال مندوبه بر سه قسم است: زمانيه و مكانيه و فعليه، يعنى براى كارى كه مىخواهد به جا آورد يا به جا آورده است. و اغسال مكانيه هم برگشت آن به فعليه
لطفا منتظر باشید ...
