فصل پنجم در احكام تيمم‏ - غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی جلد 1

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی - جلد 1

عباس قمی؛ مصحح: علی رضا أسداللهی فرد

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

‌صفحه‌ى 300

دفعه‏ى چهارم دست راست را بزند و مسح دست چپ كند.

مسأله 19

اگر بعد از فراغت از تيمم شك كند در بعض اجزاء آن، بنا را بر صحت گذارد و هم چنين اگر شك در شرطى از شرايط آن نمايد بعد از فراغ، اعتنا نكند. و هر گاه در اثناء تيمم شك كند در جزئى يا شرطى كه محل آن گذشته باشد، بنا را بر صحت گذارد. و اگر هنوز محل آن باقى است برگردد و آن جزء يا شرط را به عمل آورد چه در تيمم بدل از وضوء و چه بدل از غسل، بنا بر اقوى. لكن احوط اعتناء به شك و اتيان به مشكوك است مطلقاً اگر چه از محل آن گذشته باشد. بلكه بعد از فراغ نيز مادامى كه از جاى خود بر نخواسته يا بكار ديگر مشغول نشده، احوط آن است كه برگردد و آن جزء يا شرط را به جا آورد و تيمم را تمام كند به خصوص در تيمم بدل از وضوء.

مسأله 20

اگر بعد از فراغ از تيمم بفهمد كه جزئى را ترك كرده، پس اگر موالات به هم نخورده آن جزء و ما بعد آن را به جا آورد و اگر به هم خورده، واجب است از سر گيرد. و اگر بعد از نماز متذكّر شود كه تيمم او به واسطه‏ى اخلال جزئى يا شرطى باطل بوده، بايد تيمم كند و نماز را اعاده يا قضاء نمايد. بلى، اگر جهلًا يا نسياناً به زمين غصبى تيمم نموده، صحيح است و اعاده لازم نيست مگر با علم و عمد چنانچه گذشت.

فصل پنجم در احكام تيمم‏

مسأله 1

جايز نيست تيمم براى نماز پيش از دخول وقت آن اگر چه به عنوان تهيّأ به جا آورد. بلى، اگر قبل از وقت نماز، به قصد غايت ديگرى چه واجب و چه مندوب، تيمم نمود بعد از دخول وقت به همان تيمم مى‏تواند نماز كند [بخواند]. مثل آن كه براى نماز قضاء يا نماز نافله تيمم كرده باشد با آن كه وظيفه‏ى او تيمم بوده.

مسأله 2

اگر بعد از دخول وقت براى نمازى، چه فريضه يا نافله، تيمم نمود بعد از آن هر نمازى را مى‏تواند به همان تيمم به جا آورد اگر چه در حال تيمم، وقت آن نماز داخل نشده باشد مادامى كه آن تيمم باطل نشده باشد به حدث يا به وجود آب. پس هر گاه براى نماز صبح تيمم كرده جايز است نماز ظهر را به همان تيمم به عمل‏

/ 443