فصل دوم در بيان چيزهائى كه مراعات قبله در آن بايد بشود
واجب است استقبال در چند موضع: (اول) در نمازهاى يوميه است خواه اداء باشد و خواه قضاء. و هم چنين است در توابع آن مثل نماز احتياط و قضاء اجزاء فراموش شده مثل سجده و تشهّد، بلكه لازم است در سجدهى سهو و هم چنين در فريضه كه مستحب بشود به سبب عارضى مثل نمازى كه اعاده مىشود در جماعت يا به جهت احتياط. و هم چنين استقبال لازم است در بقيهى نمازهاى واجبى مانند نماز آيات بلكه در نماز اموات. و نيز شرط است استقبال در نمازهاى نافله در حال استقرار نه در حال راه رفتن و سوارى و لكن واجب نيست در نافله، استقرار و استقبال و اگر چه نافله واجب شود به واسطهى نذر و نحو آن. و كيفيت استقبال در نماز در حالتى كه ايستاده نماز بخواند آن است كه صورت و مقاديم بدنش مقابل قبله باشد حتى انگشتان پا بنا بر احوط و مدار بر صدق عرفى است. و اگر نشسته نماز بخواند بايد سر زانوها و صورت و سينه و شكم مقابل قبله باشد. و اگر بر روى دو قدم نشسته باشد بايد قدمها را چنان گذارد كه مقابل قبله حساب شود و اگر به پهلوى خوابيده نماز گذارد، واجب است كه به هيئت ميت در لحد باشد و اگر به قفا خوابيده، بايد به هيئت محتضر باشد. (دوم) در حال احتضار است و گذشت كيفيت آن. (سوم) در حال نماز خواندن بر ميّت است كه واجب است ميّت را به نحوى گذارند كه سرش به جانب مغرب و پاهايش رو به مشرق باشد. (چهارم) در حال دفن ميّت است به همان كيفيتى كه در باب خودش گذشت. (پنجم) در حال ذبح و نحر است و بايد مذبح و منحر و مقاديم حيوان به سوى قبله باشد و احوط آن است كه ذبح كننده نيز رو به قبله باشد و اگر چه اقوى، عدم وجوب است.
مسأله 1
حرام است استقبال به قبله در حال تخلّى به بول يا غايط و احوط ترك استقبال است در حال استبراء و استنجاء چنانچه گذشت.
مسأله 2
مستحب است استقبال در چند موضع: در حال دعا كردن و حال قرائت قرآن و حال ذكر و حال تعقيب و حال مرافعه نزد حاكم شرع و حال سجدهى شكر و سجدات قرآن،
لطفا منتظر باشید ...
