بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 361و در حايل بهتر آن است كه مانع از ديدن يكديگر باشد اگر چه دور نيست كفايت آن اگر چه مانع از ديدن نباشد. چنانچه كراهت يا حرمت مختص به كسى است كه شروع كند به نماز بعد از ديگرى و نماز سابق مانعى ندارد. بلى، هر گاه با هم شروع به نماز كنند، بر هر دو حرام يا مكروه است و به مجرد عقب ايستادن زن مرتفع مىشود اگر چه جزئى باشد. و لكن بهتر آن است [كه] زن آن قدر عقب بايستد كه جاى سجدهگاه او از جاى ايستادن مرد مُؤخّر باشد، چنانچه ظاهر اين است كه كراهت يا حرمت مرتفع شود نيز، در صورتى كه محل ايستادن يك كدام، آن قدر بلندتر از محل ديگرى باشد كه در عرف نگويند زن مقدّم است يا محاذى يكديگرند اگر چه بلندى كمتر از ده ذراع باشد.
مسأله 26
فرقى نيست در كراهت يا حرمت ما بين آن كه آن مرد و زن محرم يكديگر باشند حتى زن و شوهر يا اجنبى باشند و بين آن كه هر دو بالغ باشند يا غير بالغ يا مختلفين، بنا بر مختار كه عبادات غير بالغ صحيح است.
مسأله 27
در حكم مزبور فرق نيست ظاهراً بين نماز نافله و فريضه.
مسأله 28
حكم مزبور مختص به حال اختيار است و در ضيق وقت و اضطرار منع و كراهتى نيست و در حال اضطرار و وسعت وقت يكى از آن دو نماز خود را بعد از ديگرى به عمل آورد و بهتر آن است كه زن نماز خود را تأخير اندازد.
مسأله 29
حكم مزبور مختص به نماز است پس اگر مرد مشغول نماز شود در حالتى كه زن محاذى يا مقدّم بر او باشد و مشغول نماز نباشد ضرر ندارد و هم چنين عكس آن.
مسأله 30
احوط ترك فريضه است بر سطح كعبه و جوف آن در حال اختيار، به خلاف نافله كه سنّت است مقابل هر كدام از چهار ركن در ميان كعبه، دو ركعت نافله به عمل آورد چنان كه باكى نيست به نماز فريضه در حال اضطرار. و در صورتى كه بر سطح كعبه نماز كند [بخواند] بايد در جميع حالات چيزى از فضاء كعبه مقابل او باقى بماند و ايستاده نماز بخواند. و قول به آن كه بايد بر پشت بخوابد و روى خود را به بيت المعمور كند يا به پهلو بخوابد ضعيف است.