بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحه‌ى 378اعادهى آن در اين صورت نيز مستحب است. (پنجم) استقرار در اقامه.(ششم) وقف نمودن به اواخر فصول اذان و اقامه و تأنّى در اذان و پى در پى گفتن اقامه به طورى كه منافى وقف نشود. (هفتم) «الف و هاء» لفظ جلاله كه در اواخر فصول آن است فصيح بگويد. (هشتم) گذاردن انگشتان در گوشها در اذان.(نهم) بلند گفتن و كشاندن صدا در اذان، بلكه در اقامه نيز بلند گفتن مستحب است ولى صداى خود را در اقامه كمتر از اذان بلند كند. (دهم) فاصله گذارد بين اذان و اقامه به دو ركعت نماز يا به برداشتن قدمى يا بنشستن يا به سجده يا ذكر يا دعا يا سكوت بلكه يا به تكلّم در غير نماز صبح، بلكه دور نيست كراهت تكلّم ما بين آنها در نماز صبح.
مسأله 1
اگر براى فاصله، اختيار سجده كند مستحب است در سجده بگويد: رَبِّ سَجَدْتُ لَكَ خاضِعاً خاشِعاً يا بگويد: لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سَجَدْتُ لَكَ خاضِعاً خاشِعاً و هر گاه اختيار نشستن كند سنّت است بگويد: اللَّهُمَّ اجْعَلْ قَلْبِى بارّا و رِزْقِي داراً وَ عَمَلِى ساراً وَ اجْعَلْ لِي عِنْدَ قَبْرِ نَبِيِّكَ قَراراً وَ مُسْتَقَرَّاً. و هر گاه اختيار گام برداشتن نمايد بگويد: بِاللَّهِ أَسْتَفْتِحُ وَ بِمُحَمَّدٍ (صلّى الله عليه وآله وسلّم) أَسْتَنْجِحُ وَ أَتَوَجَّهُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنِي بِهِمْ وَجِيهاً فِي الدُّنْيا وَ الآخِرةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ.
مسأله 2
مستحب است بر كسى كه بشنود كه مؤذن اشهد ان لا اله الّا اللَّه، اشهد ان محمداً رسول اللَّه مىگويد، آن كس بگويد: وَ أَنَا أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ أَكْتَفِى بِها عَنْ كُلِّ مَنْ أَبَى وَ جَحَدَ وَ أُعينُ بِها مَنْ أَقَرَّ وَ شَهِدَ.
مسأله 3
مستحب است كسى را كه براى اذان گفتن نصب كنند عادل و بلند صدا و بينا و وقت شناس باشد و بر جاى بلندى بالا رود بر مناره يا غير آن و اذان گويد.
مسأله 4
كسى كه اذان يا اقامه يا هر دو را عمداً ترك كند و داخل نماز شود جايز نيست نماز خود را قطع كند و آنها را تدارك كند. بلى، اگر نسياناً ترك كرده باشد و تكبيرة الاحرام گفته باشد مادامى كه به ركوع اول داخل نشده جايز است وقت تذكر، نماز را قطع كند و تدارك كند، چه در نماز جماعت چه منفرد به خلاف آن كه
لطفا منتظر باشید ...
