بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 379در نماز متذكّر شود كه ترك كرده و اعتناء نكند با عزم بر ترك آن يا با تردد، زمانى بگذرد بعد بخواهد برگردد كه در اين صورت قطع نماز جايز نيست. و هم چنين اگر يكى از اذان يا اقامه را فراموش كرده باشد يا بعض فصول يا شرايط آنها را نسياناً ترك كرده باشد قطع نماز جايز نيست بنا بر احوط.
مسأله 5
در مورد جواز ترك اقامه، جايز است در نماز عمداً اكتفاء نمايد به يكى از اذان يا اقامه لكن اگر بنا داشت اقامهى تنها بگويد و گفت، بعد از آن خواست اذان هم بگويد بايد اقامه را بعد از آن اعاده كند.
مسأله 6
اگر در بين فصول اذان يا اقامه خوابش برد يا ديوانه يا بيهوش يا مست شد و بعد از آن افاقه نمود، پس هر گاه موالات به هم نخورده جايز است از همان جا تمام كند و در اقامه مراعات شرط طهارت را هم بنمايد و اگر موالات به هم خورده از سر گيرد بلكه در اقامه، احوط اعاده است مطلقاً خصوصاً در خواب و مثل مذكورات است اگر در بين آنها مرتد ملّى شود و بعد از آن توبه كند.
مسأله 7
اگر به قصد نماز انفراد، اذان و اقامه گفت بعد از آن بناى او شد امامت كند، سنّت است اعاده نمايد آنها را.
مسأله 8
هر گاه در اثناء اقامه محدث شود، بعد از طهارت اعاده كند آن را به خلاف اذان. بلى، اعادهى آن نيز بعد از طهارت سنّت است.
مسأله 9
جايز نيست اجرت گرفتن بر اذان نماز و اگر به قصد اجرت اذان بگويد باطل است و در اذان اعلامى، بعض علماء فتوى به جواز اخذ اجرت دادهاند ولى مشكل است. بلى، باكى نيست معيشت مؤذن را از بيت المال بدهند.
مسأله 10
بعضى گفتهاند كه غلط گفتن اذان اعلامى ضرر ندارد و لكن ممنوع است.