بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحه‌ى 41نهنگ و هم چنين است هر گاه نداند كه آن خون گوسفند است يا ماهى؟ پس هر گاه ديد در جامه خود خونى را و ندانست كه از خودش است يا از پشه و كيك؟ پاك است. بلى! اگر شك كند در خون باقى مانده در جوف ذبيحه كه آيا قسم طاهر آن است يا قسم نجس؟ از جهت شك در اين كه آيا عَلَى المتعارف خون او خارج شده است يا نه؟ اصل در آن نجاست است از جهت استصحاب حالت سابقه لكن خالى از اشكال نيست و محتمل است تفصيل ما بين اين كه سبب شك اگر احتمال برگشتن خون است به جهت نفس كشيدن در اينجا پاك است و اگر به جهت احتمال آن است كه سر مذبوح در موضع بلندى بوده نجس است به جهت اصالت عدم رد در اول و اصالت عدم خروج مقدار متعارف، در ثانى.
مسأله 7
هر گاه آب زردى از زخم يا دمل بيرون آمد و شخص شك كرد در آن كه آن خون است يا غير خون؟ پاك است. و هم چنين پاك است اگر در تاريكى چيزى بيرون آمد و شك كرد كه آن خون است يا چرك؟ و واجب نيست بر او استعلام.
مسأله 8
هر گاه در وقت خاراندن بدن رطوبتى بيرون آمد و ندانست كه آن خون است يا آب زرد پاك است.
مسأله 9
زردابهاى كه بسته مىشود بر روى زخم، وقت خوب شدن آن پاك است مگر آن كه معلوم باشد كه آن خون بوده يا مخلوط به خون بوده كه در اين هنگام نجس است، مگر آن كه مستحيل به پوست شده باشد.
مسأله 10
اگر خون در آب گوشت يا غير آن بريزد در حالى كه مىجوشد آن را نجس مىكند اگر چه خيلى كم باشد و قول به طهارت آن از جهت اين كه آتش مطهر است چنانچه در حديث است: ان النّار تأكله ضعيف است. سيد بحر العلوم رحمه اللَّه فرموده: «و الدم لا يزال بالبصاق او غليان منه فى الامراق».
مسأله 11
هر گاه سوزن يا چاقو در بدن فرو رود و بيرون آيد و خون آلوده نباشد پس اگر معلوم نباشد كه ملاقات با خون كرده در باطن، پاك است و اگر معلوم شود كه ملاقات كرده، احوط اجتناب است.
مسأله 12
هر گاه از بين دندانها خون بيرون آيد و در آب دهن مستهلك شود پس ظاهر طهارت آن بلكه جواز فرو بردن آن است. بلى! اگر خونى از خارج داخل
لطفا منتظر باشید ...
