بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 392باشد مثل آن كه داخل ركوع ركعت چهارم از عشاء شده متذكّر شود مغرب را نكرده [نخوانده] كه در اين صورت عدول جايز نيست پس آن نماز را به قصد عشاء تمام كند و بعد از آن مغرب را به جا آورد و احتياطاً بعد از آن، عشاء را اعاده نمايد. و به مجرد داخل شدن در قيام ركعت چهارم قبل از ركوع آن، محل عدول نگذشته بلكه واجب است در اين صورت عدول به مغرب كند و بنشيند و به نيّت نماز مغرب تشهّد و سلام بگويد. (دوم) در صورتى كه دو نماز قضاء يا زيادتر بر او باشد پس شروع كند در آن چه بعد از ديگرى از او فوت شده پس مادامى كه محل عدول به نمازى كه سابق بر آن فوت شده باقى باشد بايد عدول به سابق كند مثل آن كه داخل شود در نماز ظهر يا عصر مثلًا و در بين نماز متذكّر شود كه نماز صبح كه قبل از آن از او فوت شده نكرده [نخوانده] پس مادامى كه داخل ركوع ركعت سوم نشده عدول به صبح كند به خلاف صورتى كه از محل عدول به صبح گذشته باشد كه در اين فرض احتياطاً آن چه مشغول به آن بود تمام كند بعد از آن سابقى را به جا آورد و لاحقى را بعد از آن احتياطاً قضاء كند، چنانچه در ادائى گذشت. و هم چنين اگر داخل عصر شده باشد و متذكّر شود كه ظهر را ترك كرده كه بايد عدول كند. (سوم) در صورتى كه داخل در نماز ادائى شود و متذكّر شود كه قبل از آن بر او قضائى بوده كه جايز است عدول به قضاء كند مادامى كه از محل عدول نگذشته و عدول كردن در اين صورت بر وجه جواز و استحباب است به خلاف صورت اولى و ثانيه، كه عدول در آنها واجب است. (چهارم) عدول كردن از فريضه به نافله در روز جمعه براى كسى كه قرائت سورهى جمعه را در آن فراموش كرده و سورهى ديگر شروع كرده از توحيد يا غير آن و به نصف آن رسيده يا از نصف آن گذشته باشد، به خلاف صورتى كه هنوز به نصف سوره نرسيده باشد كه مىتواند آن سوره را قطع كند و شروع به سورهى جمعه كند اگر چه سوره [اى] كه مشغول شده بود سورهى «قل هو اللَّه» باشد. (پنجم) عدول از فريضه به نافله براى درك جماعت در صورتى كه داخل