اگر دائر باشد بين نماز ايستاده در حال راه رفتن و بين نماز نشسته، احوط تكرار نماز است.
مسأله 19
هر گاه وظيفهى او نماز نشسته باشد و بتواند براى ركوع برخيزد واجب است چنين كند.
مسأله 20
اگر قدرت بر قيام دارد در بعض ركعات، نه در تمام آنها مادامى كه ممكن باشد بايد بايستد تا از آن عاجز شود آن وقت بنشيند. و هم چنين اگر در بعض ركعت بتواند بايستد نه در تمام آن، آن قدر بايستد تا عاجز شود آن وقت بنشيند. بلى، اگر از حال بداند كه هر گاه در اول نماز بايستد يك ركعت يا بعض آن را بيشتر نمىتواند بايستد و اگر از اول بنشيند در ركعات بعد مثلًا قدرت بر قيام دو ركعت دارد، دور نيست وجوب تقديم جلوس لكن ترك احتياط به تكرار نماز نكند چنانكه احوط در صورت دوران امر بين ادراك اول ركعت در حال قيام با عجز از قيام در حال ركوع يا عكس آن، تكرار نماز است.
مسأله 21
اگر از قيام عاجز باشد و امر داير باشد بين نماز در حال راه رفتن يا در حال سواره، راه رفتن را مقدّم دارد بر سواره.
مسأله 22
اگر مظنّه داشته باشد كه در آخر وقت متمكن از قيام است، واجب است تأخير نماز تا آخر وقت بلكه با احتمال آن هم تأخير واجب است.
مسأله 23
اگر متمكن از قيام باشد لكن بترسد كه به قيام، مرضى حادث شود يا مرض او طول كشد جايز است در نماز بنشيند. و هم چنين اگر بترسد از نشستن، جايز است خوابيده نماز بخواند. و هم چنين است اگر از دزد يا دشمن يا درنده و نحو آنها بترسد.
مسأله 24
اگر دائر باشد بين مراعات استقبال و مراعات قيام، ظاهر وجوب مراعات استقبال است.
مسأله 25
اگر در اثناء نماز عاجز شود از ايستادن، بنشيند و اگر از آن نيز عاجز شود به پهلو خوابيده نماز بخواند. و اگر از آن نيز عاجز شود به پشت بخوابد و در حال انتقال از قيام به جلوس يا از جلوس به اضطجاع و از اضطجاع به استلقاء، قرائت يا ذكرى كه مشغول بود ترك كند تا مستقرّ شود.
مسأله 26
اگر در بين نماز نشسته قادر بر قيام شد، واجب است برخيزد. و هم چنين اگر در بين نماز خوابيده
لطفا منتظر باشید ...
