بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 433بلكه انگشتان تنها گذارده باشد و انگشتان را حركت دهد، حال آن، حال حركت ابهام پا مىباشد.
مسأله 14
اگر پيشانى پيش از ذكر واجب، قهراً از زمين بلند شود و ممكن باشد كه خود را نگاه دارد كه قهراً پيشانى به زمين برنگردد، همان را سجده قرار دهد و بنشيند. و اگر سجدهى دوم را به جا نياورده به عمل آورد و الّا به همان اكتفاء كند. و اگر بعد از بلند شدن پيشانى دوباره قهراً برگردد به محل سجده بايد مجموع را يك سجده حساب كند. پس اگر در مرتبهى اول ذكر سجده را نگفته بگويد و الّا به همان ذكر اكتفاء كند.
مسأله 15
در حال تقيه باكى نيست به سجده كردن بر غير چيزى كه سجده بر آن صحيح است مثل فرش و نحو آن و واجب نيست بر او كه جاى ديگر رود كه تقيه نباشد. بلى، اگر در محل تقيه مىتواند جائى به نماز مشغول شود كه محل سجدهى او حصير يا بوريا و نحو آن باشد كه در حال اختيار سجده بر آن صحيح است، بايد آنجا را اختيار كند.
مسأله 16
هر گاه در غير ركعت اخيره، سجدتين يا يك سجده را فراموش كند و داخل ركعت بعد شود پس اگر متذكّر شود پيش از دخول در ركوع، واجب است برگردد و آن چه فراموش شده و ما بعد آن را به عمل آورد و اگر بعد از دخول در ركوع بعد، متذكّر شود و منسى، دو سجده بوده، نمازش باطل است. و اگر منسى يك سجده بوده بگذرد. و از آنجا كه متذكّر شده نماز را تمام كند و بعد از سلام، سجدهى فراموش شده را قضاء كند و دو سجدهى سهو به عمل آورد. و اگر در ركعت اخيره سجدتين يا يك سجده را فراموش كند و متذكّر شود پيش از سلام واجب، بايد برگردد و منسى و ما بعد آن را به عمل آورد. و اگر متذكّر نشود مگر بعد از سلام واجب، پس در صورتى كه سجدتين فراموش شده باشد نماز باطل است و اگر يك سجده باشد، سجده را قضاء كند.
مسأله 17
نماز كردن [خواندن] بر چيزى كه مواضع سجده بر آن قرار نمىگيرد مثل دوشك پنبه زده شده يا متّكاى پَر يا خاك نرم يا آرد و نحو آن، جايز نيست.
مسأله 18
كسى كه عاجز از خم شدن تام باشد و براى سجده، امر او دائر