بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 54نجس شد به ولوغ، واجب است تعفير لكن اگر ظرف ديگرى به ملاقات آن نجس شود يا آب ولوغ در ظرف ديگر ريخت، واجب نيست در تطهير ظرف دومى، خاك مالى كردن و اگر چه احوط است، خصوص در فرض دوم. و هم چنين اگر جامه به بول نجس شده، واجب است در شستن آن تعدد لكن اگر جامهى ديگرى به ملاقات آن نجس شود تعدد واجب ندارد و هم چنين است اگر نجس شود به غسالهى بول، بنا بر نجاست غساله.
مسأله 12
گذشت كه شرط است در نجس شدن چيز به ملاقات تأثر آن، پس بنا بر اين اگر فرض شد جسمى باشد كه به آب و رطوبت، متأثر نشود اصلًا مثل آن كه او را به جورى روغن ماليدهاند كه اگر در آب فرو برند، اصلًا تر نمىشود، ممكن است كه گفته شود چنين جسمى به ملاقات نجاست نجس نمىشود و اگر چه با رطوبت مسريه هم باشد، به سبب عدم تأثير و محتمل است كه پاى زنبور و مگس و پشه از اين قبيل باشد.
مسأله 13
ملاقات با نجاست در باطن موجب نجاست ملاقى نمىشود، پس آب دماغى كه از دماغ بيرون مىآيد پاك است و اگر چه در باطن دماغ با خون ملاقات كرده باشد. بلى! اگر از خارج چيزى داخل در باطن كند و ملاقات با خون نمايد احوط اجتناب است.
فصل چهارم در احكام نجاسات و متنجسات است
بدان كه شرط است در صحت نماز چه واجبى باشد يا مستحبى، ازالهى نجاست از بدن، حتى از ناخن و مو و از لباس. چه ساتر باشد يا غير ساتر. و هم چنين شرط است [ازالهى نجاست] در توابع نماز، مانند نماز احتياط و قضاى تشهد و سجدهى فراموش شده و هم چنين در سجدهى سهو، بنا بر احوط. و شرط نيست از براى مقدمات نماز مثل اذان و اقامه و دعاهاى قبل از تكبير الاحرام و نه از براى مؤخرات آن مثل تعقيب. و ملحق به لباس است بنا بر احوط لحاف مريضى كه خود را به آن پوشانيده و خوابيده و به ايماء [اشاره] نماز مىخواند، خواه عورت خود را هم به آن ستر كرده يا نكرده باشد و اگر چه در صورتى كه به چيز ديگر خود را ستر كرده