بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 91پاك پيش او يكسان است، باز مشكل است حكم به طهارت و اگر چه احتمال تطهير هم برود. و آيا شرط است كه آن مسلم بالغ باشد يا كفايت مىكند اگر چه صبى مميز باشد؟ دو وجه است و احوط اشتراط است. بلى! هر گاه ديديم كه ولى صبى با عملش به نجاست بدن يا جامه صبى آثار طهارت بر او جارى كرد بعد از غيبت او بعيد نيست بنا بر طهارت گذاشته شود و ظاهر آن است كه ظلمت و كورى نيز ملحق به غيبت است با تحقق شروط مذكوره. و مخفى نماند كه غيبت و استبراء، مطهر ظاهرى است كه در ظاهر با جهل به حال حكم مىشود به پاكى و بعد از اطلاع بر واقع ترتيب آثار واقع مىشود به خلاف مطهرات ديگر كه واقعاً پاك مىكنند.
مسأله 1
مطهرات معتبره همان اشياء است و اما قول به مطهر بودن اشياء ديگر كه آب مضاف و مسح نجس از جسم صيقلى مانند شيشه و نحو آن و ازالهى خون به آب دهان و جوشيدن خون در آب گوشت و نان كردن خمير نجس و دباغى كردن جلد ميته و مزج روغن نجس به آب كر باشد پس ضعيف است.
مسأله 2
جايز است استعمال پوست حيوان غير مأكول اللحم بعد از تذكيه و اگر چه استعمال شود در چيزهائى كه مشروط به طهارت است و اگر چه دباغى هم نشده باشد بنا بر اقوى. بلى! مستحب است كه آن را استعمال نكنند مگر بعد از دباغى كردن.
مسأله 3
جلودى كه از دست مسلمانان يا بازار ايشان گرفته مىشود محكوم به تذكيه است حتى از مسلمى كه دباغى جلد ميته را مطهر آن بداند.
مسأله 4
جميع حيوانات غير مأكول اللحم غير از سگ و خوك، قابل تذكيه مىباشد و به سبب تذكيه پوست و گوشت آن حيوان پاك مىشود اگر چه خوردن آن حرام است.
مسأله 5
چند چيز است كه ملاقات آن با آن كه موجب نجاست نيست باعث استحباب غسل يعنى شستن مىشود مثل بول قاطر و الاغ كه به جامه و يا بدن برسد و موش زنده كه با رطوبت ملاقات كند با چيزى و اثر آن ظاهر باشد و مصافحه با ناصبى بدون رطوبت. (و در چند مورد) مستحب است رش، يعنى آب پاشيدن و آن: ملاقات كردن با سگ و خوك و كافر است بدون رطوبت و با عرق جنب از حلال