بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 96نقره باشد و آن را خالى كند در ظرف ديگر به جهت خوردن و آشاميدن نه از براى مجرد خالى كردن، ظاهر آن است كه در اين صورت نيز حرام باشد به جهت آن كه اين را استعمال مىگويند، بلكه بعيد نيست حرمت چاى خوردن در موردى كه سماور طلا يا نقره باشد و اگر چه بقيه اسباب از غير طلا و نقره باشد. حاصل اين كه در مذكورات، چنانچه استعمال حرام است فعل اكل و شرب نيز حرام است. بلى! مأكول و مشروب حرام نيست پس اگر در نهار ماه رمضان باشد صدق نمىكند كه افطار به حرام كرده است تا كفاره جمع در آن باشد اگر چه اصل افطار حرام و بر وجه حرام نيز واقع شده است و هم چنين است حال در اكل و شرب از ظرف غصبى.
مسأله 11
بعضى علما فرمودهاند كه اگر كسى خادم خود را امر كند كه چاى از مثل غورى طلا يا نقره بريزد در فنجان چينى مثلًا و بدهد به شخص ديگر چنانچه آن خادم و آمر معصيت كردهاند هم چنان آن شخص كه گرفته و آشاميده، بعيد نيست كه معصيت كرده باشد.
مسأله 12
هر گاه مأكولى يا مشروبى در ظرف طلا و يا نقره باشد و آن را خالى كنند در ظرف ديگر به قصد خلاصى از خوردن در آن ظرف، اين تصرف حرام نيست.
مسأله 13
هر گاه آب و وضوء يا غسل منحصر باشد در آبى كه در ظرف طلا يا نقره است پس اگر ممكن باشد كه آن را خالى كند در ظرف ديگر، واجب است و اگر ممكن نيست مأمور است به تيمم و اگر وضوء يا غسل كند با آن ظرف باطل است. به هر قسم كه باشد چه آب را به دست و نحو آن برداشته استعمال كند و چه به همان ظرف آب را بر محل وضوء يا غسل بريزد و چه ارتماس كند در آن و اگر آب ديگر داشته باشد يا ممكن باشد خالى كردن در ظرف ديگر، و مع ذلك وضوء يا غسل كند از آن باز اقوى بطلان آن است، زيرا كه و لو مأمور به تيمم نبوده الّا آن كه چون وضوء و غسل از آن استعمال، از آن ظرف محسوب مىشود و آن حرام است پس باطل است. بلكه اگر ظرف طلا و نقره را در محل ريختن آب وضوء و غسل قرار دهد نيز حكم به بطلان بعيد نيست. بلى! اگر اتفاقاً آب وضوء يا غسل بريزد در آن، ممكن است حكم به عدم بطلان اگر چه آن ريختن