مراد از ناظر محترم من عداى طفل غير مميز و زوج و زوجه و مملوكه و محلله است پس نظر كردن هر يك از زوجين به عورت ديگرى و هر يك از مالك و مملوكه به ديگرى و هر يك از محلله و محلل له جايز است و جايز نيست نظر كردن زن به عورت مملوكه يا مملوك خود و هكذا به عكس.
مسأله 4
جايز نيست از براى مالك نظر كردن به عورت مملوكه خود هر گاه زوجهى غير يا محللهى غير يا در عدهى ديگرى باشد. و هر گاه كنيز مشترك ما بين دو مالك باشد، جايز نيست از براى هيچ كدام نظر كردن به عورت آن كنيز و هم چنين است عكس.
مسأله 5
واجب نيست پوشاندن رانها و موهايى كه روييده است اطراف عورت. بلى! مستحب است پوشانيدن ما بين ناف تا زانو، بلكه تا نصف ساق.
مسأله 6
در ساتر فرقى ما بين افراد آن نيست پس جايز است پوشانيدن به هر چه كه ستر به آن عمل آيد حتى به دست خود يا دست زوجه و كنيز خود.
مسأله 7
واجب نيست ستر عورت در تاريكى كه مانع رؤيت باشد يا كسى حضور نداشته باشد يا آن كه كور باشد يا معلوم باشد كه نظر نخواهد كرد.
مسأله 8
جايز نيست نظر كردن به نامحرم يا به عورت غير از پشت شيشه يا در آينه يا در آب صاف كه عكس آن نمايان باشد.
مسأله 9
جايز نيست ايستادن در مكانى كه علم دارد به اين كه نظرش به عورت غير مىافتد بلكه واجب است از آنجا برود يا چشم خود را به پوشد و اگر علم نداشته باشد، بلكه شك يا مظنّه داشته باشد جايز است و لكن احوط نيز نه ايستادن يا پوشانيدن چشم است.
مسأله 10
هر گاه شك داشته باشد در وجود ناظر يا در محرم بودن او، پس احوط پوشانيدن است.
مسأله 11
هر گاه شخص مضطر شد به نظر كردن به عورت غير، مثل آن كه در مقام معالجه باشد، پس احوط آن است كه آينه را مقابل عورت او گذارد و در آن نظر كند اگر كفايت كند و اگر چاره نباشد جز نظر كردن پس باكى ندارد.
مسأله 12
حرام است در حال تخلّى رو به قبله و پشت به قبله كردن به جميع مقاديم بدن، هر چند عورت خود را از آن سمت بگرداند و مراد به مقاديم بدن، سينه و شكم و زانوها
لطفا منتظر باشید ...
