فصل دوم [در ذكر صلوات‏] - غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی جلد 2

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی - جلد 2

عباس قمی؛ مصحح: علی رضا أسداللهی فرد

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

فصل دوم [در ذكر صلوات‏]

مستحب است صلوات بر حضرت رسول (صلّى الله عليه وآله وسلّم)، هر وقت اسم آن بزرگوار را ذكر كند يا بشنود اگر چه در نماز يا در اثناء قرائت باشد بلكه احوط ترك نكردن آن است زيرا كه جماعتى از علماء فتوى بوجوب آن داده‏اند. و فرقى نيست كه اسم آن بزرگوار ذكر شود مثل «محمد(صلّى الله عليه وآله وسلّم)» و «احمد(صلّى الله عليه وآله وسلّم)» يا كنيت آن بزرگوار مثل «ابو القاسم» يا لقب آن حضرت مثل «مصطفى» و «رسول» و «نبى» يا به ضمير ذكر شود. و در خبر صحيح است كه صلوات بفرست بر نبى، هر وقت او را ياد كردى يا آن كه كسى آن بزرگوار را نزد تو ياد كند در اذان يا غير آن. و از آن بزرگوار مروى است: كسى كه اسم من برده شود نزد او و فراموش كند صلوات بر من فرستد، راه بهشت را خطاء كند.

مسأله 1

هر گاه اسم آن بزرگوار مكرّر ذكر شود، سنت است صلوات را مكرر كند. و تكرار صلوات بنا بر قول بوجوب، واجب است. بلى، بعض قائلين بوجوب آن، گفته‏اند كه با تكرار [صلوات‏] يك مرتبه كافى است، مگر در صورتى كه بعد از صلوات اسم مبارك ذكر شود كه دوباره واجب مى‏شود. و بعض از آنها گفته‏اند در هر مجلسى يك مرتبه واجب است.

مسأله 2

هر گاه در اثناء تشهّد اسم مبارك را بشنود، اكتفاء نكند به صلواتى كه در تشهّد واجب است. بلى، ذكر اسم مبارك در ضمن «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» موجب تكرار صلوات نيست و الّا تسلسل لازم مى‏آيد.

مسأله 3

احوط آن است كه ما بين ذكر اسم مبارك و صلوات، فصل طويل نيندازد بنا بر وجوب و هم چنين بنا بر استحباب. براى ادراك فضيلت آن، بلا فاصله صلوات فرستد پس اگر اسم مبارك را بگويد يا بشنود در اثناء قرائت، صلوات را تأخير نيندازد تا آخر سوره مگر آن كه در اواخر آن باشد.

مسأله 4

كيفيت خاصه در صلوات معتبر نيست و مجزى است آن چه دلالت بر آن كند مثل «صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ» يا «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ» و بهتر زياد كردن صلوات بر آل آن حضرت است.

مسأله 5

اگر اسم مبارك را بنويسد، مستحب است صلوات بر آن بزرگوار را نيز بنويسد.

مسأله 6

اگر اسم آن بزرگوار را به دل بگذراند بهتر آن است صلوات بفرستد.

مسأله 7

هر گاه اسم ساير انبياء يا ائمه (عليهم السلام) ذكر شود، صلوات بر آنها سنّت است ولى در صلوات بر آنها اول صلوات بر محمّد و آل او فرستد بعد از آن بر انبياء مگر در اسم مبارك حضرت ابراهيم (عليه السلام) مروى است از ابن عمار كه ذكر كردم نزد حضرت صادق (عليه السلام) بعض انبياء را و صلوات بر او فرستادم، حضرت فرمودند: وقتى كه يكى از انبياء را ياد كنى ابتداء كن به صلوات بر محمد و آل او بعد از آن بر آن نبى صلوات فرست.

/ 440