غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی جلد 2

آن كه اعراض از محل اقامه نكرده و براى حاجتى به كمتر از مسافت رفته كه برگردد و بعد از آن از محل اقامه بعد از دو روز يا يك روز يا كمتر انشاء سفر كند و اقوى در اين صورت باقى ماندن بر تمام است در رفتن و مقصد و برگشتن و محل اقامه تا وقتى كه انشاء سفر كند هر چند احوط جمع است در هر چهار حال، خصوصاً در برگشتن و محل اقامه. «پنجم» آن كه عازم برگشتن به محل اقامه باشد و مردد باشد در برگشتن كه اقامه را از سر گيرد يا نه؟ در اين صورت نيز بايد همه جا تمام بخواند و احوط جمع است مثل صورت چهارم. «ششم» آن كه عازم برگشتن باشد با غفلت از اقامه كردن يا نكردن در اين صورت نيز بايد تمام بخواند و احوط جمع است مانند صورت سابقه. «هفتم» آن كه نداند كه به محل اقامه برمى‏گردد يا نه؟ يا غافل از آن باشد در اين صورت در رفتن و مقصد و برگشتن و محل اقامه، اگر برگردد احتياط به جمع ترك نشود تا وقتى كه جائى قصد اقامه كند يا انشاء سفر تازه كند و در صورى كه گفتيم بايد تمام بخواند. فرق نيست ما بين آن كه همان روز يا همان شب برگردد به محل اقامه يا بعد از چند روز و اينها در صورتى است كه بعد از تحقّق اقامه بخواهد از محل اقامه برود به كمتر از مسافت بعد از ده روز يا در اثناء آن و اما هر گاه در حال نيّت اقامه، قصد بيرون رفتن را داشته باشد پس گذشت كه در صورتى كه قصد دارد برود و همان روز برگردد كه شب را در محل اقامه باشد قصد خروج مضرّ به قصد اقامه نيست و محقّق مى‏شود اقامه، به خلاف كسى كه در وقت قصد اقامه، عازم باشد كه در اثناء ده روز از محل اقامه بيرون رود به كمتر از مسافت و يك شب يا زيادتر آنجا بماند كه در اين فرض، تحقّق اقامه مشكل است و احوط از اول تا آخر در اين صورت جمع ميان قصر و اتمام است مگر آن كه قصد اقامه‏ى جديدى كند بدون عزم مزبور يا انشاء سفرى كند.

مسأله 25

مقيم اگر قصد سفر كند و برود و در بين راه بخواهد برگردد به محل اقامه و ده روز بماند پس هر گاه بعد از رسيدن به چهار فرسخ باشد بايد در رفتن و مقصد و برگشتن قصر كند و اگر پيش از آن باشد، بعد از تجاوز از حدّ ترخّص تا وقتى كه عزم برگشتن مى‏نمايد، قصر كند و از وقت عزم به بعد تمام كند و قضاء نمازى كه قصر خوانده واجب نيست. و هر گاه عزم برگشتن به محل اقامه كند بدون قصد اقامه‏ى جديده، بايد همه جا قصر كند حتى در محل اقامه‏ى سابقه زيرا كه از اقامه‏ى سابقه اعراض كرده و هم چنين قصر كند در صورتى كه فرض شود كه باد او را برگرداند يا آن كه براى حاجتى برگردد چنانچه گذشت.

مسأله 26

اگر به نيّت قصر، داخل نماز شود و در اثناء نماز قصد اقامه كند همان نماز را تمام كند و مجزى است. و اگر بعد از قصد اقامه، داخل نماز شود به نيّت تمام و در اثناء