غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی جلد 2

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی - جلد 2

عباس قمی؛ مصحح: علی رضا أسداللهی فرد

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

قضاء رمضان امسال و قضاء سال قبل بر او باشد، واجب نيست كه در نيّت، تعيين يك كدام از آن دو را بنمايد بلكه روزه به قصد قضاء كافى است. و هم چنين هر گاه دو روزه نذر كه هر روز به نذرى واجب شده يا دو روزه‏ى كفاره بر او باشد كه در آثار با هم مختلف نباشند كفايت مى‏كند قصد روزه‏ى نذر بدون تعيين يكى از آنها يا روزه‏ى كفاره، بدون تعيين.

مسأله 9

كسى كه نذر كرده روزه‏ى جمعه‏ى معيّنى را و نذر كرده روزه‏ى روز معيّنى را از ماه معيّنى و اتفاقاً همان روز از آن ماه، همان جمعه باشد كفايت مى‏كند روزه‏ى آن روز براى وفاء در نذر و اگر قصد هر دو را كند ثواب هر دو را به او دهند و اگر قصد يك كدام را كند، ثواب آن را به او دهند و ديگرى از او ساقط مى‏شود.

مسأله 10

كسى كه نذر كند روزه‏ى روز معيّنى را و روزه‏ى آن روز اتفاقاً چون نيمه شعبان است مثلًا مستحب هم باشد پس اگر آن روز را به قصد وفاء نذر و نيمه‏ى شعبان روزه بگيرد، ثواب آن را به او دهند و اگر به نيّت نذر، بگيرد ثواب آن را به او دهند و ديگرى ساقط شود و جايز نيست كه به قصد نيمه‏ى شعبان تنها بگيرد و قصد وفاء نذر نكند.

مسأله 11

هر گاه در روزه، يك روز چند جهت وجوب يا چند جهت ندب يا جهات وجوب و جهات استحباب جمع شود و در نيّت روزه قصد تمام جهات موجوده كند صحيح است و ثواب همه را مى‏برد. و اگر به نيّت بعضى بگيرد ثواب همان را مى‏برد و امر نسبت به ساير جهات ساقط مى‏شود.

مسأله 12

وقت نيّت روزه، شب است هر وقت [از] آن [شب‏]، نيّت كند كافى است و وقت آن مضيّق مى‏شود به مقارنه‏ى طلوع صبح صادق در روزه‏ى واجب معيّن، چه رمضان چه غير آن. و هر گاه فراموش كرده باشد نيّت را يا نداند كه رمضان يا واجب معيّن ديگر است و افطار نكرده تا قبل از زوال آن روز متذكّر شود كه روزه بر او واجب است از همان وقت، نيّت روزه كند و مجزى است به خلاف آن كه متذكّر نشود تا بعد از ظهر كه مجزى نيست و وقت نيّت روزه واجب غير معيّن از اول شب است تا پيش از زوال ظهر در حال اختيار و هر وقت نيّت كند كافى است چه پيش از آن مردد باشد در روزه گرفتن يا جازم برنگرفتن باشد و بعد از زوال وقت، نيّت گذشته بنا بر اصح، به خلاف روزه‏ى ندبى كه وقت نيّت آن باقى است تا پيش از غروب بنا بر اقوى.

مسأله 13

اگر شب، نيّت روزه كند و بعد از آن قصد افطار نمايد و تا پيش از زوال مفطرى به عمل نياورده، مجدداً نيّت روزه كند صحيح است بنا بر اقوى مگر در صورتى كه روزه‏ى خود را به رياء و نحو آن فاسد كرده باشد كه قبل از زوال تجديد نيّت كافى نيست بنا بر احوط.

مسأله 14

كسى كه در شب نيّت روزه كرده مادامى كه صبح نشده ضرر ندارد مفطرات به عمل آورد با بقاء عزم بر روزه‏ى فردا.

مسأله 15

در ماه رمضان هر شب جدا نيّت كند كافى‏

/ 440