باب ششم در احكام قضاء - غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی جلد 2

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی - جلد 2

عباس قمی؛ مصحح: علی رضا أسداللهی فرد

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

باشد در تعيين اوقات بين بلاد متوسطه. و احتمال آن كه در آن بلاد تكليف نماز و روزه ساقط باشد بعيد است مثل احتمال سقوط روزه و وجوب نماز يك شبانه روز. و محتمل است كه مدار او بر اوقات بلدى باشد كه سابقاً متوطّن بوده در صورتى كه بلد سابقى داشته باشد.

باب ششم در احكام قضاء

بدان كه روزه كه از كسى فوت شده واجب است قضاء نمايد آن را به چند شرط: «اول» بلوغ. «دوم» عقل. «سوم» اسلام. پس قضاء روزه كه پيش از بلوغ فوت شده بر بالغ واجب نيست و واجب است قضاء روزه كه پيش از فجر يا مقارن آن بالغ شده و از او فوت شده باشد به خلاف روزه‏اى كه در اثناء آن بالغ شده كه قضاء آن واجب نيست هر چند احوط است. و اگر شك كند كه بلوغ پيش از فجر بوده يا بعد از آن؟ و تاريخ بلوغ و طلوع هر دو مجهول باشد قضاء آن روزه واجب نيست. و هم چنين است با جهل به تاريخ بلوغ و اما با جهل به تاريخ طلوع به آن كه بداند مثلًا يك ساعت پيش از اين بالغ و نداند كه آن وقت فجر طالع بوده يا نه؟ پس احوط قضاء آن است لكن در وجوب آن اشكال است. و واجب نيست قضاء روزه [اى‏] كه از مجنون [در] ايام جنون فوت شده هر چند خودش باعث جنون شده باشد. و هم چنين واجب نيست قضاء روزه [اى‏] كه در آن بيهوش شده چه قبل از بى‏هوشى نيّت كرده باشد يا نه؟ چنانكه واجب نيست بر مسلم قضاء روزه [اى‏] كه حال الكفر از او فوت شده مگر در صورتى كه پيش از فجر قبول اسلام كرده و روزه نگرفته باشد كه قضاء آن واجب است به خلاف قضاء روزى كه در اثناء آن مسلمان شده چه قبل از زوال يا بعد از آن هر چند در صورتى كه پيش از زوال مسلمان شود احوط قضاء آن است.

مسأله 1

بر مسلمى كه مرتد شده قضاء ايام ارتداد واجب است چه مرتد فطرى باشد چه ملّى.

مسأله 2

قضاء روزه‏اى كه به سبب مستى از او فوت شده واجب است چه براى معالجه‏ى مرضى مست شود چه غير آن.

مسأله 3

روزه‏هايى كه ايام حيض و نفاس فوت شده بايد قضاء كند و بر مستحاضه اداء واجب است اگر ترك كند قضاء نمايد.

مسأله 4

مخالف هر گاه مستبصر شود روزه [اى‏] كه از او فوت شده بايد قضاء كند و آن چه به مذهب خود اداء كرده قضاء ندارد.

مسأله 5

كسى كه نيّت روزه نكرده شب بخوابد تا غروب يا از روزه غافل باشد بايد قضاء كند.

مسأله 6

اگر بداند چند روز قضاء رمضان بر او هست و عدد آن را نداند جايز است اكتفاء كند به قدر معلوم و احوط قضاء آن قدرى است كه يقين به فراغ كند خصوصاً در صورتى كه به سبب مانعى فوت شده مثل مرض يا سفر و نحو آن و شك او در زمان زوال آن باشد، مثل آن كه شك كند كه بعد از چهار روز از سفر برگشته يا بعد از پنج روز مثلًا.

مسأله 7

وجوب قضاء روزه فورى‏

/ 440