غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی جلد 2

است به سبب مخصوص و لكن وقت براى آن معيّن نشده باشد و آن بسيار است و در كتب ادعيه ذكر شده. «قسم سوم» روزه [اى‏] كه مختص به وقت معيّن است و آن در چند موضع است: «اول» سه روز از هر ماهى و آن مستحب مؤكّد است و منقول است كه معادل روزه‏ى تمام عمر است و وسوسه از دل زايل مى‏كند. و افضل كيفيات آن بنا بر مشهور و ظاهر جمله‏ى اخبار آن است كه اول پنجشنبه از دهه‏ى اول ماه و اول چهار شنبه از دهه‏ى وسط ماه و آخر پنجشنبه دهه‏ى سوم ماه را روزه بدارد و كسى كه ترك نمايد سنت است قضاء كند آن را و اگر عاجز از آن باشد به سبب پيرى و امثال آن سنت است تصدّق كند بدل هر روزى به مُدّى از طعام يا به درهمى. «دوم» روزه‏ى ايام البيض از هر ماه كه سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم آن است بنا بر اصحّ مشهور. و از عمانى نقل شده كه مراد همان سه روزى است كه در موضع اول ذكر شد. «سوم» روزه‏ى روز ولادت حضرت رسول (صلّى الله عليه وآله وسلّم) و آن هفدهم ربيع الأول است‏