غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی جلد 2

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی - جلد 2

عباس قمی؛ مصحح: علی رضا أسداللهی فرد

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

به قصد اعتكاف بماند باطل است بنا بر اقوى. و هم چنين است اگر بر فرش مغصوب بنشيند بلكه احوط اجتناب از نشستن بر زمين مسجد است در صورتى كه به خاك يا آجر مغصوب فرش كرده باشند و ازاله‏ى آن ممكن نباشد. و اگر ازاله‏ى آن متوقف باشد بر بيرون رفتن، بيرون رود بنا بر احوط. و ظاهر آن است كه اعتكاف باطل نشود به پوشيدن لباس مغصوب يا به حمل مغصوب.

مسأله 33

نشستن بر مكان غصبى با نسيان غصب يا جهل به آن يا با اكراه يا اضطرار موجب بطلان اعتكاف نيست.

مسأله 34

اگر بيرون رفتن از مسجد بر او واجب شود براى اداءِ دينِ واجب الاداء يا براى واجب ديگر [ى‏] كه بدون بيرون رفتن ممكن نباشد بايد بيرون رود و لكن اگر نرود اعتكافش باطل نمى‏شود بنا بر اقوى.

مسأله 35

اگر براى ضرورتى بايد از مسجد بيرون رود، احوط مراعات اقرب الطرق است و جايز نيست زياده از مقدار حاجت و ضرورت بيرون بماند. و جايز نيست كه در خارج مسجد زير سايه بنشيند با امكان، بلكه احوط آن است كه زير سايه راه نرود بلكه احوط آن است كه مطلقاً ننشيند مگر با ضرورت.

مسأله 36

كسى كه براى ضرورت از مسجد بيرون رود و بيرون بودن او آن قدر طول كشد كه صورت اعتكاف محو شود باطل مى‏شود.

مسأله 37

فرقى نيست در اعتكاف در مسجد كه ايستاده باشد يا نشسته يا خوابيده يا راه رود و نحو آن.

مسأله 38

اگر زن معتكفه را به طلاق رجعى طلاق دهد، واجب است از مسجد بيرون رود به منزل خود براى عده و اعتكافش باطل مى‏شود. و اگر اعتكاف او واجب موسّع بوده بعد از عده بايد از سر گيرد و اگر واجب معيّن بوده، دور نيست مخيّر باشد كه اعتكاف را تمام كند و بعد از آن براى عده به منزل رود يا آن كه فوراً برود به منزل و اعتكافش را باطل كند به خلاف طلاق بائن كه اشكالى نيست كه نبايد در ايام عده در خانه باشد.

مسأله 39

شناختى كه اعتكاف، يا واجب معيّن يا واجب موسّع يا مندوب است پس واجب معيّن بايد در وقت خود به جا آورد و جايز نيست رجوع از آن به خلاف واجب موسّع و مندوب كه پيش از تمام دو روز جايز است آن را به هم زند و بعد از آن واجب است تمام كند اعتكاف را لكن احوط در آن دو نيز، لزوم اتمام آن است به محض شروع در آن به خصوص واجب موسّع.

مسأله 40

جايز است در وقت نيّت اعتكاف شرط كند كه هر وقت بخواهد رجوع از آن كند بتواند حتى روز سوم چه شرط كند كه بر فرض عروض عارضى به هم زند يا مطلقاً حتى بدون سبب. و جايز نيست كه شرط كند در آن كه با بقاء اعتكاف به جا آوردن منافيات مثل جماع و نحو آن بر او جايز باشد. و معتبر است در جواز شرط به هم زدن آن، آن كه در حال نيّت باشد و پيش از نيّت يا بعد از آن ثمر ندارد هر چند پيش از دخول در روز سوم باشد. و اگر در حال نيّت چنين شرطى كند و بعد از آن‏

/ 440