غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی جلد 2

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی - جلد 2

عباس قمی؛ مصحح: علی رضا أسداللهی فرد

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

زوجه منقطعه جايز است چه زوج بدهد يا ديگرى، چه براى انفاق يا براى توسعه چنانچه جايز است به زوجه‏ى دائمه كه نفقه‏ى او به شرط و نحو آن ساقط شده باشد بدهد به خلاف منقطعه كه شرط نفقه كرده باشد بر زوج و او دارا باشد كه دادن به او جايز نيست.

مسأله 13

زوجه‏ى دائمه كه نفقه‏ى او به نشوز ساقط شده باشد دادن زكات به او مشكل است زيرا كه مى‏تواند تحصيل نفقه كند به ترك نشوز.

مسأله 14

زوجه مى‏تواند زكات خود را به شوهرش دهد هر چند از همان انفاق بر زوجه كند و هم چنين غير زوجه از كسانى كه به اسباب خارجيه‏ى نفقه‏ى آنها برگيرنده باشد.

مسأله 15

جايز است زكات خود را به كسى دهد كه دهنده تبرّعاً متكفل نفقه‏اش باشد چنانچه جايز است ديگرى زكات به آن كس دهد براى انفاق يا توسعه و فرقى نيست كه آن كس از ارحام نزديك زكات دهنده باشد مثل برادر و خواهر و اولاد آنها و عمو و خالو و اولاد آنها كه واجب النفقه‏ى او نيستند يا اجنبى باشد. و فرق نيست كه آنها وارث زكات دهنده باشند به سبب آن كه اولادى ندارد يا نه.

مسأله 16

مستحب است دادن زكات به فقراء ارحام كه محتاج باشند و واجب النفقه‏ى او نباشند. منقول است كه از معصوم (عليه السلام) پرسيدند كدام صدقه افضل است؟ فرمود: صدقه بر رحمى كه عداوت با او داشته باشد. و در خبر ديگر فرمود: صدقه نيست در حالى كه رحم او محتاج باشد.

مسأله 17

جايز است كه پدر زكات خود را به فرزند دهد براى تزوّج و هم چنين عكس آن.

مسأله 18

جايز است دادن زكات به فرزند براى انفاق بر زن يا خادمش از سهم فقراء چنانچه جايز است دادن به او براى تحصيل كتب علميه از سهم سبيل اللَّه.

مسأله 19

فرق نيست در عدم جواز دادن زكات به واجب النفقه ميان آن كه قادر بر نفقه‏ى آنها باشد يا عاجز، چنانچه فرق نيست در آن بين سهم فقراء و ساير سهام حتى سهم سبيل اللَّه هر چند دادن به آنها براى غير نفقه جايز است چنانچه فرق نيست بنا بر ظاهر موافق احتياط، ما بين دادن تمام نفقه از زكات يا تتمه‏ى آن. هر چند از جماعتى نقل شده كه اگر از دادن تمام نفقه كه بر او واجب است عاجز باشد جايز است تتمه‏ى آن را از زكات به آنها بدهد مثل آن كه از دادن كسوه يا نان خورش آنها عاجز باشد لكن جواز آن مشكل است و احتياط به ندادن به آنها ترك نشود.

مسأله 20

هر گاه كسى به سبب فقر يا غير آن نفقه‏ى مملوكش را نمى‏دهد، جايز است ديگرى زكات را صرف او نمايد چه آبق باشد يا مطيع. «چهارم» آن كه هاشمى [سيد] نباشد در صورتى كه دهنده غير هاشمى باشد مگر در حال اضطرار چه از سهم فقراء يا ساير سهام حتى از سهم عاملين و سبيل اللَّه. بلى، هر گاه از سهم سبيل اللَّه كاروانسرا يا مدرسه و نحو آنها بنا شده، ضرر ندارد هاشمى از آن منتفع شود. و زكات‏

/ 440