بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
احوط بر كسى كه زايد بر قوت يك شبانه روز به مقدار صاع مالك باشد، دادن آن است.
مسأله 1
كسى كه مالك قوت سال باشد فطره را بايد بدهد هر چند به دادن فطره، قوت سالش كم شود بنا بر اقوى و احوط.
مسأله 2
در وجوب فطره، اسلام معتبر نيست و بر كافر نيز واجب است لكن اگر بدهد از او صحيح نيست. و اگر بعد از غروب مسلمان شود از او ساقط مىشود به خلاف مخالف كه اگر بعد از غروب مستبصر شود از او ساقط نمىشود.
مسأله 3
معتبر است در صحت فطره، قصد قربت مثل زكات مال و به اين جهت از كافر صحيح نيست.
مسأله 4
مستحب است بر فقير فطره را بدهد هر چند به غير از يك صاع نداشته باشد به آن كه به قصد فطره به يكى از عيالات بدهد و او به همان قصد، به ديگرى بدهد تا دور تمام شود و آن كه آخر به دست او مىآيد به همان قصد به اجنبى يا به يكى از عيالات دهد هر چند اولى و احوط دادن به اجنبى است. و هر گاه بعض عيالات صغير يا مجنون باشد ولىّ او بگيرد و بدهد اگر چه اولى و احوط آن است كه ولىّ براى خود تملّك كند و بعد از آن از بابت زكات صغير يا مجنون بدهد.
مسأله 5
هر گاه چيزى را به قصد فطرهى وجوبى يا ندبى داد، مكروه است از او به عنوان صدقه يا غير آن پس بگيرد و تملّك كند.
مسأله 6
مدار در وجوب فطره بر آن است كه درك كند غروب شب اول شوال را با شرايط پس اگر پيش از آن و لو به يك لحظه بلكه مقارن آن ديوانه يا بيهوش شود، واجب نيست بر او چنانچه بعد از فقد شرايط اگر پيش از آن يا مقارن آن شرايط جمع شود، واجب است مثل آن كه آن وقت بالغ شود يا جنونش و لو ادوارى باشد زايل شود يا از اغماء به هوش آيد يا آن كه فقير غنى شود يا بنده آزاد و غنى شود يا كافر مسلم شود كه بر آنها واجب است بدهند به خلاف آن كه بعد از غروب حاصل شود كه واجب نيست. بلى، اگر ما بين غروب تا پيش از زوال روز عيد حاصل شود مستحب است بدهد.
فصل دوم در كسانى كه بايد فطره آنها را بدهد
بدان كه بعد از تحقّق شرايط وجوب، واجب است بر او فطرهى خود و هر كسى كه غروب شب عيد عيال او محسوب است، چه واجب النفقهى او باشند يا غير آن، صغير باشند يا كبير، حرّ باشند يا مملوك، مسلم باشند يا كافر، رحم او باشند يا اجنبى، حتى كسى كه بر وجه حرام در حبس او باشد بدهد. و هم چنين واجب است فطرهى ميهمان كه عيال او محسوب باشد اگر چه روز آخر رمضان بر او وارد شده باشد و اگر چه چيزى نزد او نخورد به شرط صدق عيالِ اولِ غروبِ شبِ عيدِ فطر، به آن كه قصد داشته باشد مدتى نزد او بماند. و بر فرض عدم صدق عيال، بر خود ميهمان واجب است بدهد لكن احوط آن است ميزبان نيز بدهد زيرا كه