بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
زنى را بدون عقد، به شبهه وطى كند بى اشكال مهر المثل بايد بدهد در صورتى كه آن زن مشتبه باشد هر چند مرد ملتفت باشد كه حرام است. و اگر به شبهه او را عقد كند و وطى نمايد آيا مهر المسمّى را بايد بدهد يا مهر المثل، دو قول است: اقوى لزوم مهر المثل است. و اگر او را به شبهه عقد كند ولى وطى نكند، اصلًا مهرى ندارد.
مسأله 14
مبدأ عده در وطى به شبهه بدون عقد، از وقت فارغ شدن از وطى است. و اگر با عقد باشد آيا نيز، چنين است يا از وقت معلوم شدن حال است؟ دو وجه است: احوط بلكه ظاهر از اخبار وجه دوم است.
مسأله 15
اگر اشتباه از جانب مرد باشد و زن ملتفت باشد، مهر ندارد در صورتى كه آن زن حرّه باشد و اگر كنيز باشد آيا نيز چنين است يا آن كه مهر المثل بايد بدهد زيرا كه حق مولى است. و عدم ثبوت مهر خالى از قوّت نيست.
مسأله 16
مهر متعدد نمىشود به تعدد وطى با استمرار اشتباه. بلى، با تعدد اشتباه مهر متعدد مىشود.
مسأله 17
تزويج زن زانيه بى شوهر، عيبى ندارد براى زانى و غير او و لكن احوط و اولى آن است كه بعد از استبراء رحم او به يك حيض باشد در صورتى كه حامله نباشد به خلاف حامله كه محتاج به استبراء نيست. و بلا فاصله تزويج و وطى او جايز است. بلى، احوط ترك تزويج زنى است كه معروفه به زنا باشد مگر بعد از ظهور توبهى او بلكه احوط آن است كه مردى كه با او زنا كرده او را تزويج نكند. و احوط از آن اجتناب از تزويج زانيه است مگر بعد از توبهى او و توبهى او معلوم مىشود به آن كه او را دعوت كنى به زنا اگر امتناع كند ظاهر مىشود توبه كرده.
مسأله 18
حرام نمىشود زن بر شوهر خود به زنا دادن هر چند اصرار بر آن داشته باشد و بر مرد واجب نيست او را طلاق دهد.
مسأله 19
كسى كه زنا كرده با زن شوهر دار چه به متعه يا دوام بر او حرام مؤبّد است و جايز نيست كه بعد از مردن شوهر يا طلاق يا بعد از تمام شدن مدت متعه، او را تزويج كند و در حرمت ابديه ظاهراً فرق نباشد بين آن كه وقت زنا بداند شوهر دار است يا نه؟ چنانچه فرق نيست بين آن كه زن حرّه باشد يا كنيز. و در مرد بين آن كه حرّ باشد يا عبد، كبير باشد يا صغير. و شوهر او به او دخول كرده باشد يا نه؟ و عقد بر او كند يا نه؟ با علم به بطلان عقد، چنانچه فرق نيست كه زوجه نيز زانيه باشد يا مشتبهه يا مكرهه. بلى، در صورتى كه مرد مشتبه باشد و زن زانيه، اقوى آن است كه موجب حرمت ابديه نمىشود. و اما زناء با كنيزى كه هم خوابهى مولى يا محلّله باشد موجب حرمت ابديه نيست. بلى، اگر مولى با كنيز خود كه شوهر داده زنا كند دور نيست كه بر مولى حرام مؤبّد شود هر چند خالى از اشكال نيست. و هر گاه كسى اكراه كند او را به زناء با زن شوهر دار، ظاهر آن است كه موجب حرمت ابديه باشد اگر چه بى اشكال نيست.
لطفا منتظر باشید ...
