فصل نهم در ترتيب - غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی جلد 2

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی - جلد 2

عباس قمی؛ مصحح: علی رضا أسداللهی فرد

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

بگذراند و به دست يا غير آن اشاره به آن كند.

مسأله 4

مستحب است تورّك در حال جلوس براى سلام، چنانچه گذشت و دو دست را بر رانها گذارد و اقعاء «1» مكروه است.

مسأله 5

احوط آن است كه به سلام قصد تحيّت غير نكند، به آن كه قصد كند سلام بر امام يا مأمومين يا ملكين را. بلى، باكى نيست به گذرانيدن تحيّت به دل كه «منفرد [مأموم‏]» وقت سلام دوم به دل بگذراند تحيّت ملكين كاتبين را مثلًا و امام، به دل بگذراند تحيّت ملكين و مأمومين را و مأموم به دل بگذراند تحيّت ملكين و امام و ساير مأمومين را. و در السَّلامُ عَلَيْنا وَ عَلَى عِبادِ اللَّهِ الصَّالِحينَ، انبياء و ائمه و حفظه را، به دل بگذراند.

مسأله 6

مستحب است براى منفرد و امام در سلام اخير، به گوشه‏ى چشم يا به بينى يا غير آنها، اشاره كند به طرف راست خود به طورى كه منافى استقبال نباشد و هم چنين مأموم در صورتى كه در جانب چپ او كسى نباشد. و اگر طرفين او مأمومين باشند، السَّلامُ عَلَيْكُمْ را دفعه‏ى ديگر بگويد و اشاره به طرف چپ كند. و محتمل است استحباب سلام ديگر بر مأموم به قصد امام كه سه مرتبه السَّلامُ عَلَيْكُمْ بگويد.

مسأله 7

گذشت در اوقات كه اگر پيش از وقت اعتقاد كرد به دخول وقت و شروع كرد به نماز و پيش از تمام شدن نماز، وقت داخل شد، نماز صحيح است اگر چه پيش از سلام يا در اثناء سلام باشد لكن اگر وقت داخل شود بعد از تمام شدن سلام اول و پيش از سلام دوم يا در اثناء آن صحت نماز مشكل است اگر چه مى‏توان قائل به صحت آن شد به اين كه بگوئيم اگر چه به سلام اول مى‏تواند از نماز خارج شود لكن بر فرض آن كه سلام ثانى را هم مى‏گويد آن هم جزء مستحبى نماز است و صادق است كه وقت در اثناء نماز داخل شده، لكن احوط اعاده‏ى نماز است نيز.

فصل نهم در ترتيب

بدان كه واجب است افعال نماز را به ترتيب به عمل آورد، به آن كه مقدّم دارد تكبيرة الاحرام را بر قرائت و قرائت را بر ركوع و ركوع را بر سجود و هم چنين تا آخر نماز، پس اگر عمداً خلاف ترتيب بكند و مؤخّر را مقدّم دارد همان كه مقدّم داشته باطل است و نماز نيز باطل مى‏شود زيرا كه آن را اگر در محل خود اعاده كند لازم مى‏آيد زياده‏ى عمدى در نماز، چه افعال نماز باشد يا اقوال آن. اركان باشد يا غير آن. و اگر سهواً خلاف ترتيب كند پس اگر ركنى را مقدّم دارد بر ركن ديگر، مثل آن كه سجدتين را بر ركوع مقدّم دارد باز نماز باطل‏


(1). سينه‏ى قدمين را بر زمين تكيه دادن و بر دو پاشنه‏ى پا نشستن را گويند.

/ 440