فصل يازدهم در قنوت - غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی جلد 2

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی - جلد 2

عباس قمی؛ مصحح: علی رضا أسداللهی فرد

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

صورت نماز را محو نكند هر چند اقوى عدم وجوب آن است و هم چنين است موالات در اذكار و قرائت.

مسأله 3

اگر نذر كند موالات عرفيه را، ظاهر انعقاد آن است و اگر مخالفت نمايد گناه كار است لكن اظهر باطل نشدن نماز است به ترك آن.

فصل يازدهم در قنوت

و آن سنّت است در جميع فرائض يوميه و نوافل آن بلكه جميع نمازهاى مستحبى حتى در نماز شفع بنا بر اقوى. و در نمازهاى جهريّه از فرائض، قنوت مستحب مؤكّد است خصوص در نماز صبح و وتر و نماز جمعه بلكه احوط در نمازهاى جهريّه ترك نكردن آن است بلكه در مطلق فرائض احوط است. و قول بوجوب آن در تمام فرائض يا در خصوص جهريّه ضعيف است. و قنوت در هر نمازى يك مرتبه است پيش از ركوع ركعت دوم و پيش از ركوع نماز وتر مگر در نماز عيدين كه در آن در ركعت اولى پنج قنوت است و در ركعت دوم آن چهار قنوت. و مگر در نماز آيات كه در آن دو قنوت است: يك مرتبه پيش از ركوع پنجم و يك مرتبه پيش از ركوع دهم بلكه دور نيست استحباب پنج قنوت در آن پيش از ركوع دوم و چهارم و ششم و هشتم و دهم و مگر در نماز جمعه كه در آن دو قنوت است: يكى در ركعت اول پيش از ركوع و ديگرى در ركعت دوم بعد از ركوع. و شرط نيست در قنوت، بلند كردن دستها و نه ذكر مخصوص بلكه جايز است در ذكر آن آن چه بر زبان او جارى شود از دعا و مناجات و طلب حاجات و اقلّ آن گفتن پنج مرتبه يا سه مرتبه «سُبْحانَ اللَّهِ» يا سه مرتبه «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» يا سه مرتبه «الْحَمْدُ للَّهِ» است بلكه كفايت مى‏كند گفتن يك مرتبه «سُبْحانَ اللَّهِ» يا ساير اذكار چنانچه مجزى است اقتصار بر صلوات بر محمّد و آل او يا گفتن: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي» و امثال آن و اولى آن است كه قنوت مشتمل باشد بر ثناء الهى و صلوات و طلب مغفرت براى خود و مؤمنين و مؤمنات.

مسأله 1

جايز است قرائت قرآن در قنوت، خصوص آياتى كه مشتمل بر دعا باشد مثل «رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ» و امثال آن.

مسأله 2

جايز است خواندن اشعارى كه مشتمل بر دعا و مناجات باشد در قنوت مثل «الهي عَبْدُكَ الْعاصى‏ أتاكَ مُقِرَّاً بِالذُّنُوبِ وَ قَدْ دَعاك» و نحو آن.

مسأله 3

جايز است در قنوت دعا كردن به زبان فارسى و تركى و غير آنها از لغات، اگر چه وظيفه‏ى قنوت محقّق نمى‏شود مگر به عربى و هم چنين جايز است در غير قنوت از احوال نماز و اذكار آن. بلى، گفتن اذكار مخصوصه به غير عربى جايز نيست.

مسأله 4

اولى آن است كه در قنوت ادعيه وارده از ائمه طاهرين (عليهم السلام) را بخواند و افضل، كلمات فرج‏

/ 440