فصل چهارم در شرايط امام جماعت - غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی جلد 2

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی - جلد 2

عباس قمی؛ مصحح: علی رضا أسداللهی فرد

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

باشد و لكن مأموم بعد از دخول ركوع بر آن مطّلع شود كه تدارك قرائت ممكن نباشد كه اقوى جواز باقى ماندن بر اقتداء است هر چند احوط انفراد يا اعاده بعد از اتمام است.

مسأله 36

اگر امام بفهمد كه نماز او به سبب حدث يا ترك شرط ركنى يا جزء ركنى و نحو آن باطل شده پس هر گاه بعد از فراغ مطّلع شود، واجب نيست مأمومين را اعلام كند به خلاف آن كه در اثناء، بطلان را بفهمد كه ظاهر وجوب اعلام ايشان است.

مسأله 37

جايز نيست اقتداء كردن به كسى كه خود را مجتهد بداند و عمل كند براى خود و حال آن كه مجتهد نباشد. و هم چنين جايز نيست اقتداء كردن به كسى كه مقلّد شخصى باشد كه جامع الشرائط نباشد در صورتى كه مقصّر باشند بلكه هر چند مقصّر نباشند بنا بر احوط، مگر در صورتى كه امام نماز خود را مطابق واقع به جا آورد به آن كه تمام آن چه محتمل الوجوب است به جا آورد و تمام آن چه محتمل المانعيّه است ترك كند، لكن چنين فرضى بعيد است به سبب آن كه مسائل متعلّق به نماز از مقدمات و اجزاء و شرايط و موانع آن و خصوصيات و كيفيات آن بسيار است هر چند جميع افعال و اجزاء نماز را به عمل آورد و حمل فعل چنين شخصى كه اجتهاد يا تقليد او باطل است، بر صحت، مشكل است.

مسأله 38

اگر امام با يقين به دخول وقت داخل نماز شود و مأموم بداند كه وقت داخل نشده يا شاك در دخول آن باشد، جايز نيست به او اقتداء كند. بلى، هر گاه مأموم در اثناء نماز امام، يقين كرد به دخول وقت، اقتداء به آن نماز جايز است مگر در صورتى كه امام فراموش كرده كه مراعات وقت كند يا به ظنّ غير معتبر داخل نماز شده باشد كه جايز نيست بعد از يقين به دخول وقت، اقتداء به آن نماز، زيرا كه نماز او در واقع باطل است و دخول وقت در اثناء نماز در اين صورت فائده ندارد زيرا كه حكم به صحت نماز با دخول وقت در اثناء، مختص به صورتى است كه با يقين يا ظنّ معتبر به دخول وقت، داخل نماز شده باشد.

فصل چهارم در شرايط امام جماعت

بدان كه شرايط امام چند چيز است: اول، بلوغ. دوم، عقل. سوم، ايمان. چهارم، عدالت. پنجم، طهارت مولد. ششم، مرد بودن در صورتى كه مأمومين يا بعض آنها مرد باشند. هفتم، براى مأمومين ايستاده، امام نشسته نباشد و براى مأمومين كه نشسته نماز مى‏كنند [مى‏خوانند] امام خوابيده نباشد. هشتم، صحيح القراءة بودن. پس كسى كه قرائت او درست نيست به آن كه حرفى را از مخرج اداء نكند يا بدل كند آن را به حرف ديگر، يا حرفى را بيندازد و نحو آن يا اعراب آن را غلط بخواند هر چند نتواند درست بخواند، امامت نكند.

/ 440