بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
به او. و هم چنين است اگر از او كارى ببيند و شك كند كه آيا موجب فسق است يا نه؟
مسأله 12
اگر جاى مأموم تنگ باشد و در صف پيش يا عقب او جائى باشد، جايز است در بين نماز پيش يا عقب رود به نحوى كه از قبله منحرف نشود و بايد در حال حركت، اذكار نماز را ترك كند.
مسأله 13
انتظار جماعت كشيدن براى امام و مأمومين مستحب است و انتظار جماعت از نماز فرادى در اول وقت افضل است. و مستحب است كه جماعت را و لو مخفّفاً به جا آورند، اختيار كند بر نماز فرادى هر چند به طولانى به عمل آورند.
مسأله 14
اقامهى جماعت در يك كشتى يا كشتيهاى متعدد كه به يكديگر متّصل باشند براى مردان و زنان جايز، بلكه مستحب است. بلى، جماعت در گودال كه محل سيل است مكروه است.
مسأله 15
مستحب است كه در صورت دوران بين امامت و مأموميت، اختيار امامت كند زيرا كه ثواب امام زيادتر است از ثواب مأموم. و هر گاه امام قيام و ركوع و سجود خود را خوب به جا آورد به قدر ثواب تمام مأمومين به او مىدهند.
مسأله 16
اقتداء كردن به عبدى كه مسايل نماز را بداند جايز است.
مسأله 17
در دو ركعت اول نماز اخفاتى، احوط آن است كه مأموم قرائت را ترك كند هر چند اقوى كراهت آن است.
مسأله 18
جا دادن اطفال در صف اول مكروه است بنا بر مشهور، هر چند مميّز باشند.
مسأله 19
كسى كه نماز را به جماعت يا فرادى به جا آورده و احتمال خلل در آن بدهد هر چند نمازش شرعاً محكوم به صحت است و لكن جايز است آن را به جماعت يا به فرادى اعاده كند. و اگر نماز را به فرادى خوانده هر چند احتمال خلل در آن ندهد، اعادهى آن به جماعت مستحب است، امام شود يا مأموم، بلكه دور نيست كه نمازى را كه به جماعت خوانده جايز باشد اعادهى آن به جماعت در نماز ديگر مثل آن كه نماز ظهر را مثلًا به جماعت خوانده باشد، جايز باشد اعادهى آن به نماز عصر لكن قدر متيقّن از جواز اعاده، صورت اول است ولى امام يا مأموم نماز ظهر را كه به جماعت خواندهاند اگر بخواهند دوباره آن را به نماز ظهر به جماعت اعاده كنند، استحباب آن مشكل است. و هم چنين اگر دو نفر مثلًا نماز ظهر را به فرادى خواندهاند و بخواهند همان نماز را اعاده كنند به جماعت كه يك كدام به ديگرى اقتداء كند بدون آن كه ديگرى كه نماز ظهر را نكرده [نخوانده] باشد در جماعت آنها داخل شود، جواز آن مشكل است.
مسأله 20
هر گاه بعد از اعادهى نماز به جماعت، معلوم شود كه نمازى كه اول به جا آورده باطل بوده، اكتفاء به معاده نمايد.
مسأله 21
در نماز معاده اگر بخواهد قصد وجه كند نيّت استحباب كند نه وجوب بنا بر اقوى.