بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
معلوم شود مىتواند آن را قطع كند و مىتواند به عنوان نافله تمامش كند. و در صورتى كه يك ركعت باشد يك ركعت ديگر به آن اضافه نمايد.
مسأله 6
اگر بعد از اتمام نماز و پيش از نماز احتياط يا بعد از آن يا در اثناء آن معلوم شود زيادت ركعتى، چنانچه هر گاه شك كند ميان سه و چهار و پنج، بنا را بر چهار گذارد بعد معلوم شود پنج ركعت خوانده، بايد اعاده كند نماز را چه پيش از شروع به احتياط باشد يا در اثناء آن يا بعد از آن.
مسأله 7
اگر بعد از نماز احتياط، نقصان نماز معلوم شود، ظاهر آن است كه اعادهى نماز لازم نباشد و نماز احتياط، جبر نقصان آن را بنمايد مثل آن كه شك كند ما بين سه و چهار و بنا بر چهار گذارد و بعد از نماز احتياط معلوم شود سه ركعت كرده [خوانده] بوده يك ركعت احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته كه به جا آورده بدل يك ركعت باقى مانده محسوب مىشود.
مسأله 8
اگر بعد از نماز احتياط معلوم شود كه نماز او از نماز احتياط زيادتر ناقص بوده مثل آن كه در شك سه و چهار بعد از يك ركعت نماز احتياط، معلوم شود كه نماز را دو ركعت به جا آورده و دو ركعت ناقص بوده ظاهر آن است كه به آن نماز احتياط اكتفاء نتوان نمود بلكه بايد اصل نماز را اعاده كند. و هم چنين اگر معلوم شود نماز احتياط كه به جا آورده زياده از نقصان نماز بوده مثل آن كه شك كرده بوده ميان دو و چهار و دو ركعت نماز احتياط به عمل آورده و معلوم شود سه ركعت كرده [خوانده] بوده بايد نماز را اعاده كند. خلاصهى مطلب آن است كه نماز احتياط، جبر مىكند نقصانى را كه يكى از اطراف شك اوست پس اگر معلوم شود كه نقصان نماز در واقع مخالف اطراف شك او باشد، تدارك آن به نماز احتياط نمىشود.
مسأله 9
اگر پيش از نماز احتياط، نقصان نماز او معلوم شود نماز احتياط كافى نيست، بلكه بايد ناتمامى نماز را تمام [كامل] كند و دو سجدهى سهو براى سلام بىجا به جا آورد، در صورتى كه بعد از نماز مبطلى به عمل نياورده باشد و الّا اصل نماز را بايد اعاده كند. پس حال او حال كسى است كه يك ركعت يا دو ركعت نماز خود را سهواً كم كرده باشد و حكم آن در سهويات گذشت.
مسأله 10
هر گاه در بين نماز احتياط معلوم شود كه نماز او ناقص بوده پس يا نماز احتياطى [را] كه مشغول است موافق نقصان نماز است، هم در عدد ركعات و هم در كيفيت آن كه ايستاده به جا مىآورد مثل آن كه شك كند ما بين سه و چهار و مشغول باشد به يك ركعت نماز احتياط ايستاده و در اثناء آن متذكّر شود كه نماز را سه ركعت كرده [خوانده]. و يا مخالف آن است، هم در عدد ركعات و هم در كيفيت، مثل آن كه در فرض مزبور مشغول باشد به دو ركعت نماز نشسته و در اثناء آن معلوم شود سه ركعت كرده. و يا موافق آن است در
لطفا منتظر باشید ...
