بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
كيفيت تنها نه در عدد ركعات، مثل آن كه در شك ميان دو و سه و چهار در اثناء اشتغال به دو ركعت ايستاده متذكّر شود كه نماز را سه ركعت كرده. و يا موافق است در عدد تنها نه در كيفيت، مثل آن كه در فرض مزبور مشغول باشد به دو ركعت نماز نشسته بنا بر آن كه جايز باشد دو ركعت نشسته را مقدّم دارند و در اثناء آن متذكّر شود كه نماز را دو ركعت كرده، محتمل است در جميع صور مفروضه بگوئيم نماز احتياطى كه مشغول به آن است از همان جا قطع كند و در حكم كسى باشد كه بعد از نماز قبل از منافى متذكّر شود كه نماز را يك ركعت كم كرده سهواً. و محتمل است ما بين صور تفصيل قائل شويم و مسأله محل اشكال است، احوط جمع ما بين تمام كردن نقصان نماز و بعد از آن نماز احتياط و بعد از آن اعادهى اصل نماز است. بلى، در صورتى كه دو نماز احتياط بر او باشد و بعد از تمام شدن نماز اول و پيش از شروع به دوم، معلوم شود كه نماز احتياطى كه به جا آورده در ركعات و كيفيت موافق با نقصان نماز بوده، دور نيست اكتفاء به همان بتوان نمود مثل آن كه شك كند ما بين دو و سه و چهار و بعد از آن كه دو ركعت نماز احتياط ايستاده به جا آورد معلوم شود كه اصل نماز را دو ركعت كرده بوده.
مسأله 11
بعد از آن كه به سبب شكيات، نماز احتياط بر او واجب شود اگر شك كند كه به جا آورده يا نه؟ پس هر گاه بعد از وقت شك در آن كند اعتبار ندارد و بنا گذارد بر آن كه به جا آورده است. و اگر در جاى نماز نشسته و منافى به عمل نياورده و به كار ديگر مشغول نشده باشد، بنا گذارد كه به جا نياورده و بياورد. و اگر داخل كار ديگر شده يا منافى به عمل آورده باشد يا آن كه زمان طولانى فاصله شده باشد، احوط آن است كه بنا گذارد كه به جا نياورده و بياورد و اصل نماز را هم اعاده كند.
مسأله 12
اگر بر نماز احتياط سهواً يك ركعت يا ركنى زياد كند باطل است و بايد اعاده كند آن را و بعد از آن اصل نماز را اعاده كند.
مسأله 13
اگر شك كند در افعال نماز احتياط پس هر گاه داخل در فعل بعد كه مترتب بر آن است نشده، به جا آورد و اگر داخل فعل بعد شده، اعتناء نكند و بنا گذارد كه به جا آورده مثل اصل نماز.
مسأله 14
اگر بعد از نماز شك كند كه آيا در نماز شكى كرده كه نماز احتياط واجب شده يا نه؟ بنا گذارد كه شك نكرده.
مسأله 15
اگر شك كند در ركعات نماز احتياط پس آيا بايد بنا بر اكثر گذارد مگر آن كه اكثر، موجب بطلان باشد كه [در اين صورت] بنا بر اقلّ گذارد يا آن كه بايد مطلقاً بنا بر اقلّ گذارد؟ دو وجه است: احوط آن است كه بنا بر اقلّ يا اكثر گذارد و بعد از آن نماز احتياط را اعاده كند و بعد، اصل نماز را اعاده كند.
مسأله 16
اگر فعلى از افعال غير ركنى در نماز احتياط زياد يا كم كند، پس آيا بر او واجب است دو سجدهى سهو به جا آورد يا نه؟ دو
لطفا منتظر باشید ...
