فصل پنجم در احكام قضاء اجزاء فراموش شده از نماز - غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی جلد 2

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی - جلد 2

عباس قمی؛ مصحح: علی رضا أسداللهی فرد

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

وجه است: و احوط آن است كه به جا آورد.

مسأله 17

اگر بعد از سلام نماز احتياط، شك در جزئى يا شرطى از آن نمايد اعتبار ندارد.

مسأله 18

اگر فراموش كند نماز احتياط را و شروع كند به نافله يا قضاء نماز فريضه و نحو آن و در اثناء آن متذكّر شود، بايد قطع كند آن را و شروع به نماز احتياط نمايد و بعد از آن، اصل نماز را اعاده كند بنا بر احوط. و اما اگر نماز فريضه‏ى بعد مثل نماز عصر [را] شروع كرده باشد و در اثناء آن متذكّر شود كه نماز احتياط نماز ظهر را فراموش كرده، پس اگر از محل عدول گذشته مثل آن كه داخل ركوع ركعت دوم عصر شده باشد و نماز احتياطى كه براى نماز ظهر بايد به جا آورد يك ركعت باشد. يا آن كه داخل ركوع ركعت سوم آن شده باشد و دو ركعت نماز احتياط بر او باشد، بايد نماز عصر را قطع كند و نماز احتياط را به جا آورد و اگر از محل عدول نگذشته باشد، محتمل است جايز باشد كه از آن نماز عدول كند به نماز احتياط لكن احوط آن است كه قطع كند آن را و نماز احتياط به جا آورد بعد از آن، اصل نماز را اعاده كند.

مسأله 19

هر گاه يك سجده يا تشهّد را از نماز احتياط فراموش كند بايد بعد از نماز، قضاء كند آن را بنا بر احوط.

فصل پنجم در احكام قضاء اجزاء فراموش شده از نماز

مسأله 1

در مسائل سابقه معلوم شد كه هر گاه يك سجده‏ى نماز را فراموش كند و متذكّر نشود مگر بعد از رسيدن به حدّ ركوع از ركعت بعد، واجب است بعد از نماز، سجده را قضاء كند بلكه اگر يك سجده از ركعت آخر نماز را فراموش كند و متذكّر نشود مگر بعد از سلام، بايد آن را قضاء كند بنا بر اقوى. و هم چنين اگر تشهّد يا بعض آن را فراموش كند و متذكّر نشود مگر بعد از دخول در ركوع بعد، بايد آن را قضاء كند بلكه اگر تشهّد اخير را فراموش كند و بعد از سلام متذكّر شود، بايد قضاء كند بنا بر اقوى و براى نسيان تشهّد يا سجده، واجب است علاوه، دو سجده‏ى سهو به جا آورد.

مسأله 2

معتبر است در اجزاء فراموش شده، جميع آن چه در سجود و تشهّد نماز معتبر است از طهارت و قبله و ستر عورت و نحو آنها. و هم چنين معتبر است در آن، ذكر و در تشهّد شهادتين و صلوات بر محمد و آل محمد. و هر گاه بعض اجزاء تشهّد را فراموش كرده باشد قضاء آن جزء تنها واجب است. بلى، اگر صلوات بر آل محمد را فراموش كرده باشد احوط آن است صلوات بر محمد را نيز اعاده كند به آن كه بگويد: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» و اقتصار نكند بر مقدار فراموش شده. و معتبر است در قضاء سجود و تشهّد آن كه قصد كند بدليّت آن، از آن چه فراموش شده و جايز نيست كه ما بين نماز و بين قضاء سجده و تشهّد فراموش شده، منافيات نماز را به عمل آورد

/ 440