بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
خود را در حال قيام آويزان كند و بر روى رانها گذارد و در حال ركوع بر دو زانو گذارد با انگشتان باز و در حال سجود بر زمين پهن كند رو به قبله با انگشتان پيوسته، محاذى دو گوش و در حال جلوس بر رانها گذارد و در حال قنوت مقابل صورت نگاه دارد.
خاتمه
و در آن دو فصل است:
فصل اول در تعقيب
و آن مشغول بودن بعد از نماز است به دعا يا ذكر يا تلاوت يا غير آنها از افعال حسنه، مثل تفكّر در عظمت و جلالت الهى و مثل گريه كردن از خشيت و خوف خدا يا براى رغبت بسوى او جلّ شأنه و غير آن. و تعقيب نماز از سنن اكيده است و منافع دينيه و دنيويه آن بسيار است و در روايت است كسى كه مشغول تعقيب باشد گويا در نماز است. و مروى است كه اثر تعقيب در طلب رزق بيشتر است از مسافرت به بلاد و پيمودن طرق و ظاهر، استحباب تعقيب است بعد از نوافل نيز، اگر چه تأكيد آن بعد از فرائض زيادتر است. و معتبر است در تعقيب آن كه متّصل به آخر نماز باشد و مشغول به كار ديگرى كه منافى صدق آن باشد، نشده باشد. و مقامات و حالات، مختلف است از حيث سفر و حضر و حالت اختيار و اضطرار پس در سفر ممكن است صدق تعقيب در حال سوارى و راه پيمودن، مثل حال اضطرار [باشد.] و مناط صدق تعقيب در نظر متشرّعه است. و قدر متيقّن در حضر، حالت جلوس است در حالتى كه به دعا و نحو آن مشغول باشد. و ظاهر آن است كه تعقيب صدق نكند بر مجرد نشستن بعد از نماز بدون دعا و بر دعا خواندن بدون جلوس، مگر براى مسافر و مضطرّ كه ذكر شد. و اولى در تعقيب آن است كه در جاى نماز، رو به قبله و با طهارت باشد. و معتبر نيست در اذكار و ادعيه عربيّت اگر چه افضل است. چنانچه افضل، اشتغال به ادعيه مأثوره است كه در كتب علماء مذكور است و پاره [اى] از آنها از باب تيمّن ذكر مىشود: «اول» گفتن سه مرتبه «اللَّه اكبر» بعد از سلام در حالتى كه دستها را بلند كند مثل تكبيرات نماز. «دوم» تسبيح حضرت فاطمهى زهرا (صلوات اللَّه عليها) و به فرمودهى جمله از علماء رضوان اللَّه عليهم، آن افضل تعقيبات است. و مروى است كه خداوند معبود، عبادت نشده به چيزى از تحميد كه افضل باشد از تسبيح فاطمه (عليها السلام) و اگر چيزى از آن افضل بود حضرت رسالت (صلّى الله عليه وآله وسلّم) آن را هديهى فاطمهى طاهره، مقرّر مىفرمود. و منقول است كه تسبيح
لطفا منتظر باشید ...
