غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی جلد 2

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی - جلد 2

عباس قمی؛ مصحح: علی رضا أسداللهی فرد

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

نماز، واجب فورى است پس اگر عمداً تعويق بيندازد گنه كار است و وجوب آن ساقط نمى‏شود بلكه مبادرت به آن فوراً ففوراً واجب است و اگر فراموش كند آن را هر وقت به خاطرش بيايد واجب است به جا آورد اگر چه چند روز بر او گذشته باشد و اعاده‏ى نماز واجب نيست بلكه هر گاه ابداً به جا نياورد نيز نماز باطل نمى‏شود بنا بر اقوى.

مسأله 7

كيفيت سجود سهو آن است كه نيّت كند و پيشانى خود را بر آن چه در نماز سجده بر آن صحيح است بگذارد و در سجود بگويد: بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ يا بگويد: بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ يا بگويد: بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِىُّ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ و سر از سجده بردارد و دوباره به سجده برود و يكى از اذكار مزبوره را بگويد و تشهّد و سلام بگويد و در سلام آن كفايت مى‏كند گفتن السَّلامُ عَلَيْكُمْ و در تشهّد آن مخيّر است ما بين تشهّد متعارف يا تشهّد خفيف به آن كه بگويد: أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ، أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و احوط اقتصار بر تشهّد خفيف است و در تشهّد نماز نيز مخيّر است ما بين آن دو، ولى احوط در آن، تشهّد متعارف است چنانكه گذشت. و در سجود سهو، تكبير واجب نيست هر چند احوط است چنانچه احوط در آن مراعات تمام چيزهائى است كه در سجود نماز معتبر است از طهارت از حدث و خبث و ستر و قبله و غير آنها از شرايط و اجتناب از موانع نماز در اثناء آن، مثل تكلّم و خنده و غير آنها. علاوه از آن چه در خصوص سجود واجب است از طمأنينه و گذاردن هفت موضع بر زمين و گذاردن خصوص پيشانى بر آن چه سجده بر آن صحيح است و نشستن با طمأنينه ما بين سجدتين هر چند در وجوب غير آن چه صدق سجود متوقف بر آن باشد دو مرتبه، نظر است.

مسأله 8

هر گاه شك كند كه موجب سجود سهو در نماز به جا آورده يا نه؟ سجده واجب نيست. بلى، اگر شك كند كه چيزى در نماز زياد يا كم كرده يا نه؟ احوط به جا آوردن آن است چنانچه گذشت.

مسأله 9

بعد از آن كه بداند كه سجده‏ى سهو بر او واجب شده و شك كند به جا آورده يا نه؟ واجب است به جا آورد هر چند زمان طولانى گذشته باشد. بلى، شك بعد از خروج از وقت دور نيست اعتبار نداشته باشد و بنا گذارد بر آن كه به جا آورده، هر چند احوط آن است كه بعد از بيرون رفتن وقت نيز ترك نكند.

مسأله 10

اگر در نماز يقين داشت كه بر او سجده‏ى سهو واجب شده و بعد از سلام يقين او مبدّل به شك شود، نبايد به جا آورد.

مسأله 11

اگر وجود موجب را بداند و شك در كم و زياد آن داشته باشد بنا بر اقلّ گذارد.

مسأله 12

اگر بداند جزئى را در نماز فراموش كرده و بعد از سلام شك كند كه پيش از فوت‏

/ 440