[غنا در كتب لغت] - مقامات السالکین نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
ابن فهد و شيخ رجب بُرسى و شيخ [على] بن هلال جزائرى استاد ابن [ابى] جمهور و ملا عبد الرزّاق كاشى و از متأخّرين، شيخ بهاء الملّة و الدين و مولانا صدر الدين محمد شيرازى و مولانا محمد صالح مازندرانى چنانكه در باب ترتيل قرآن از ابواب شرح اصول كافى، تصريح به آن مىنمايد و جمع كثير ديگر از فضلا و علما صاحب اين مشربند و همه متفقاند بر آنكه هر چه متضمّن معصيت است، حرام است و مؤيّد اين معنا حديثى است كه ابى بصير از حضرت امام محمد باقر (عليه السلام) روايت كرده و گفته:
از آن حضرت از اجرت كنيزان مغنّيه سؤال كردم فرمودند: اگر وقت غناى ايشان، مردان در آنجا داخل مىشوند و آواز ايشان مىشنوند آن اجرت حرام است امّا اگر مردان در آنجا نيستند چنانچه در عروسى ميان زنان مىخوانند و نامحرمى آواز ايشان نمىشنود قصورى ندارد و اجرت ايشان حلال است. تا اينجا بيانِ قدرى از اختلاف در تعريف غنا بود كه آن را تعريف حقيقى گويند كه اعمّ از حدّ و رسم است.
[غنا در كتب لغت]
امّا اختلاف در كتب مفردات لغت كه تعريف لفظى است و آن تفسير لفظ است به لفظى ديگر اوضح، مثل آنكه كسى گويد كه حارث اسد است و سعدانه گياهى است.
اگر چه نبذى از اختلاف در لغت غنا در ضمن تعريفات معلوم شد، امّا