منابع فقهى لا ضرر و لا ضرار - منابع فقه نسخه متنی

لذا ترجيح يكى بر ديگرى احتياج به اثبات اهميت دارد. مثلا اگر فرض كرديم حرجى كه در صورت عدم تصرف در مال به صاحب مال وارد خواهد گشت غير قابل تحمل است بدون شك در اين صورت مى‏توان گفت براى جلوگيرى از حرج مفروض شخص ديگرى حق ندارد او را از تصرف در مال خود جلوگيرى نمايد.

و بطور كلى نظر بدين كه هر دو قاعده براى آسايش زندگانى انسانى و عدم مزاحمت در حقوق انسانها با همديگر وضع شده است و دو قاعده تعبدى خالص نيستند كه علل و نتائج آنها فقط در اين جمله منحصر باشد كه خداوند اين حركت را از شما مى‏خواهد بنا بر اين فقيه و رهبر اسلام مى‏تواند با تشخيص اهم و مهم شئون انسانى و تشخيص، حكم به ترجيح نموده و دو قاعده مزبور را بر طبق منطق اجتماعى مورد بهره بردارى قرار بدهد.

منابع فقهى لا ضرر و لا ضرار

بطور قطع مى‏توان گفت كه قاعده «لا ضرر و لا ضرار» از نظر تمام مدارك فقه اسلامى تثبيت شده است.