منابع فقه نسخه متنی

از ناحيه طبيعت با خود هشيارى انجام نمى‏گيرد در صورتى كه زيانهاى وارده از افراد انسانى به همديگر با توجه به انسان و خوشى و دردهاى آن انجام مى‏گيرد.

كوشش اديان در اين راه مصروف شده است كه انسانها بطلان فورمول مزبور را از درون خود دريافت نمايند و اين مطلب با يك اصل گوشزد شده است كه همه انسانها محصول كارگاه خداوندى هستند و همه آنها مورد توجه خدا در خلقت مى‏باشند.

كوشش اخلاق هم اگر چه براى همين مطلب بوده است يعنى كوشيده است كه حالت در زندگى را از انسانها سلب نموده و آنها را به تساوى در انسانيت وادار بسازد ولى در اين راه به نتايج مطلوب نرسيده است مگر آن مكتبهاى اخلاقى كه اصل ارتباط انسانها را با خدا قبول نموده و انگيزه تساوى را همان اصل قرار داده‏اند.

كوشش سيستم‏هاى حقوقى تا كنون طور ديگر عمل كرده است. اين عمل بدين گونه بوده است كه مى‏گويد: براى هم‏زيستى مجبوريد از قوانين و مقررات اجتماعى پيروى نماييد و در غير اين صورت كيفر شما را خواهد گرفت، به همين جهت‏