منابع فقه نسخه متنی

عبد اللَّه نقل مى‏كند. مى‏گويد: معلى بن خنيس و ابن ابى يعفور در يك مسافرت همراه بودند يكى از آن دو از ذبيحه يهود و نصارا خورده بود، وقتى نزد امام صادق (عليه السلام) آمدند پرسيدند، حضرت فرمود آن كسى كه نخورده كار خوبى كرده است.

گروه پنجم رواياتى است دال بر اين كه ذبيحه نصاراى اعراب را نبايد خورد زيرا آنان بت پرست مى‏باشند. مانند اين روايت كه از حضرت صادق (عليه السلام) سؤال شد از ذبايح نصاراى عرب. فرمود امير المؤمنين از ذبايح آنها نهى مى‏فرمود. در روايت ديگر مى‏فرمايد: از ذبيحه نصاراى تغلب نخوريد زيرا آنان از مشركين عرب مى‏باشند. در روايت ديگر از حضرت باقر چنين است كه امير المؤمنين مى‏فرمود ذبيحه نصاراى عرب را نخوريد زيرا آنان اهل كتاب نيستند.

گروه ششم روايات متعددى است كه فقط قربانى به دست اهل كتاب را ممنوع مى‏داند. مانند آن چه كه در كتاب على (عليه السلام) آمده است كه نبايد قربانيها را مجوس و نصرانى اعراب ذبح كنند. و اما اگر اسم خدا را ببرند ذبيحه آنها