منابع فقه نسخه متنی

همان اصطلاح «اله» است كه به مطلق موجود مقدس گفته مى‏شود و در حال جمع مى‏گويند: «خدايان» بهر حال اگر چه، حل جمله مزبور بسيار دشوار است، ولى چيزى كه هست اينست با اعتراف مسيحيان بدين كه جمله مزبور گفته خود عيسى نيست بلكه يوحنا يا ديگرى آن را گفته است مى‏توانند خود را از شرك اصطلاحى تبرئه كنند.

وانگهى، با يك تتبع كافى در اقوال علماى مسيحيت، مخصوصا دانشمندان بزرگشان، اين مسأله براى ما روشن مى‏شود كه آنان حقيقة موحد بوده اعتنائى به جمله مزبور ننموده‏اند.

دكارت، لايب‏نيتز، هوگو، داستايوسكى، تولستوى، و صدها امثال اين دانشمندان اهل توحيد بوده شريك خدا قرار دادن عيسى در نظرشان خرافى‏ترين مطلب بوده است.

و هم چنين تا آنجا كه با مردم معمولى آنان تماس مى‏گيريم، خداى واحد را مورد توجه و پرستش قرار داده‏اند.

بنا بر اين مى‏توان گفت:

اگر در فرقه‏هاى مسيحيت اشخاصى را ببينيم كه واقعا شرك مى‏ورزند و به لوازم شرك معتقدند، در صورتى كه مشركين را نجس بدانيم آنها هم محكوم به نجاست خواهند بود، و اگر