مطلب بسيار با اهميت ديگرى كه در باره آيات مذكور هست اين است كه اين آيات، به اصطلاح فقاهى، عام هستند، يعنى لزوم انفاق را بطور «عموم» بيان مىكنند يا «مطلق».بى هيچ گمان، اين گونه بيان كه در آيات انفاق آمده است، يعنى عموم و اطلاقى كه از آنها استفاده مىشود بىجهت نيست و حكمت بيان حتما حقيقتى را متضمن است. آرى از اين عمومات (يعنى آيات عام انفاق) چند نتيجه عمده دستگير مىشود كه ما مهمترين آنها را ذكر مىكنيم:
ريشه كن كردن فقر در سطح جهانى
اگر در جامعه انسان، مواردى روى دهد كه از نظر لزوم انفاق به نظر مشكوك آيد، اين آيات با عموم خود شامل آن موارد نيز خواهد بود.مثلا: فرض مىكنيم، كه از نظر فقهى، احتمال دهيم كه چيزى مطلوب است و اين آيات، مسلمانان را بدان مكلف