منابع فقه نسخه متنی

چيزى ديگر مجاهده نخواهد بود و اطلاق مجاهده بر چنين امرى ضرورى نامعقول است.

4- مقصود از «تَثْبِيتاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ» حفظ موجوديت انفاقگران در جامعه، به عنوان و با وصف «انسانهاى كامور بى‏خيال» نيست، بلكه مقصود، آن تثبيتى است كه در توجيه علت وضع حقوق و لزوم آن براى جامعه گفته مى‏شود.

توضيح:

هر يك از افراد انسان، به خودى خود، داراى اراده و تمايل و خواست بى‏نهايت است. اگر افراد در اعمال اين اراده و ارضاى اين تمايل و خواسته بى‏نهايت، آزاد باشند، بدون هيچ گونه ترديد، به تزاحم و تصادم منتهى خواهد گشت و هر گونه اجتماعى هم كه فرض شود- با فرض مذكور- سرانجام سقوط خواهد كرد. از اينجاست كه حقوق وضع مى‏شود و همين وضع شدن و مقرر شدن حقوق است كه اراده‏هاى بى‏نهايت را محدود مى‏كند و جلو تزاحمى را كه مولود بى‏نهايت بودن خواسته‏هاست مى‏گيرد. و همين وضع و مقرر كردن موازين حقوقى است كه اراده‏ها و تمايلات محدود و معقول را قابل عمل و اجرا مى‏كند. پس امر بشر ميان دو چيز داير است‏